Sunday, October 25, 2015

ေအးလြန္းတဲ့တစ္ေန႔

အလုိက္မသိတဲ့ ဗိုက္က ႏွဳိးစက္သံေပးျပန္တယ္
ေဖ်ာ္ေသာက္စရာက ထုထည္ဖြဲ႔ေနတဲ့ ပ်င္းရိျငီးေငြ႔ျခင္းေတြ။

အေအးဓါတ္ကိုေမာင္းထုတ္ဖုိ႔ ျပတင္းတံခါးကိုအပိတ္
တက္ၾကြျခင္းေတြထြက္ေျပးသြားတာကို အထင္းသား ေတြ႔လုိက္တယ္။

ၾကိဳးစားဖို႔ေအာ္ေနတဲ့ အသံေသးေသးေလးကို လစ္လ်ဴ ရွဳရင္း
အေမွာင္ကိုရွာေဖြမိတယ္။

ဧကစာရီ၊ solitude၊ အထီးက်န္၊ ဘာသာစကားေတြကြဲေပမယ့္
အဓိပၸါယ္ခ်င္းဆင္တယ္။

ဒုကၡသစၥာကို ဆင္ျခင္ရင္း
ကိုယ္ခႏၶာရဲ ႔လိုအပ္ခ်က္ေတြကို မသဒၶါေရစာျဖည့္ဆည္းရျပန္တယ္။

ရွိမရွိ မေသခ်ာတဲ့ မနက္ျဖန္အတြက္
လူတိုင္းအလုပ္မ်ားၾကတယ္မဟုတ္လား။ ။
Posted by at No comments:
Subscribe to: Posts (Atom)