သားတုိ႔ေမေမ

မ်က္လုံးကို မိွတ္ၿပီး လဲွအိပ္အိပ္ၿခင္း ေမေမ့ကို မ်က္စိထဲမွာၿမင္လာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ၿပန္ရေတာ့မွာပဲ။ ေမေမနဲ႔ ေဖေဖကိုေတြ႔ရေတာ့မယ္။ အေတြးနဲ႔အတူ ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးတဲ့အထိ ဝင္ဝင္ေနတတ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့ပံုကို ၿပန္ၿမင္လာမိတယ္။ အရမ္းငယ္တုံးကေတာ့ တစ္ကုိယ္လုံး ေမေမ့ ရင္ခြင္ထဲမွာေပါ့။ နညး္နညး္ၾကီးလာေတာ့ အတင္းေကြးၿပီး ဝင္အိပ္မွ တစ္ကိုယ္လုံးဝင္လုိ႔ရေတာ့တယ္။ ေဟာ....ခုေတာ့ ေမေမ့ေပါင္ေပၚေခါင္းအုံးၿပီး ေမေမ့ကို ဖက္ထားလို႔ပဲ ရေတာ့တယ္ေလ။ ေမေမကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဝင္အိပ္ေနရင္ ထုိင္ရာက မထပဲကြ်န္ေတာ္ႏုိးတဲ့ထိ ေနေပးေလ့ရွိတာပါ။ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲမွာ အိပ္ရတာ အရမ္းကိုေႏြးေထြးပါတယ္။ အိပ္ရာက ႏုိးလာရင္ ၿပံဳးၿပီးၾကည့္ေနတတ္တဲ့ ေမေမ့ကို ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ ေမေမ့အၿပံဳးနဲ႔ မ်က္လုံးကိုၿမင္လိုက္တာနဲ႔ ေမေမ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆိုတာ ေၿပာစရာမလိုပဲ ခံစားမိတာပါ။ အိမ္မွာ အငယ္ဆုံးမို႔လို႔ ေမေမက ကြ်န္ေတာ့္ကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပါတယ္။ ငယ္ငယ္က ကိုကိုစလို႔ ကြ်န္ေတာ္ငိုရင္ ေမေမပါလိုက္ငိုတတ္တာပါ။ ခုေတာ့ သားႏွစ္ေယာက္လုံး အေဝးမွာ ေရာက္ေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကိုကို ေတာ္ေတာ္ သတိရရွာမွာပါ။ စကားနည္းတဲ့ေမေမက ဘယ္ေတာ့မွေတာ့ ထုတ္ေၿပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ခံစားလို႔ရတယ္..ကြ်န္ေတာ္တို႔အေပၚထားတဲ့ ေမေမ့ေမတၱာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုသတိရေနမယ့္ ေမေမ့စိတ္ေတြကိုေလ။ ေမေမ...သားတို႔ၿပန္လာေတာ့မယ္။ ခဏပဲ ၿပန္လာႏုိင္ေပမယ့္ ေမေမေက်နပ္မွာပါ...။ေရးစရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိေပမယ့္ သတိရလို႔ စိတ္ထဲမွာမွတ္မွတ္ထင္ထင္ ရွိေနတာေလးပဲ အရင္ေရးလိုက္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿပန္ေရာက္မွ ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းတုိးၿပီး အိပ္ၿဖစ္ေအာင္ကို အိပ္ပစ္လိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ......။