ကြ်န္ေတာ့အတြက္ မဟူရာေရာင္လင္းလက္၊ ၾကယ္ေရာင္ေတြၿပိဳးျပက္တဲ့ ညနက္နက္ေတြဟာ အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ရည္တစ္ခြက္နဲ႔တူတယ္။ ခ်ိဳၿမိိန္တယ္...က်န္းမာေရးကိုထိခိုက္ေစတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလ ခ်ိဳၿမိန္မွဳေနာက္လိုက္မိေပမယ့္ မၾကာခဏေတာ့ က်န္းမာေရးကိုဂရုစိုက္မိျပန္ေရာ။ ဘယ္ဟာကို ပိုျမတ္ႏုိးလဲ မသိခင္အခ်ိန္ထိေပါ့။ တစ္ေန႔မွာ....( တစ္ညမွာလုိ႔ေျပာရင္လဲမွန္မွာေပါ့ ).... ခ်ိဳၿမိန္မွဳကို ဓါတ္ခဲြစမ္းသပ္မိတယ္။ ဘာေတြမ်ား ဒီေလာက္ေတာင္ေပ်ာ္ဝင္ေနလို႔ ခ်ိဳၿမိန္ေနလဲ သိခ်င္ယုံသက္သက္လား...။ ပိုၿပီးခ်ိဳၿမိန္ေအာင္ ဘာလုပ္ရမလဲသိခ်င္လို႔လား.....။ ကြ်န္ေတာ္ မသိေတာ့....။မမွတ္မိေတာ့တာပါ။ မွတ္မိတာကေတာ့ ဓါတ္ခဲြစမ္းသပ္ခဲ့တယ္...။ဟုတ္တယ္။ ခ်ိဳၿမိန္မွဳကို.......။
အို.....ကြ်န္ေတာ့ စိတ္အာရုံေတြ အတိုင္းအဆမရိွ ျဖန္႔က်က္ေရြ႔လ်ားေနတာပဲ...။ စၾကဝဠာတစ္ခြင္၊....မဟုတ္ဘူး၊.....တစ္ျခားစၾကဝဠာေတြအထိ၊.....မဟုတ္ေသးဘူး၊....မရွိတဲ့ စၾကဝဠာေတြထိ။
အင္း...မရွိတဲ့ စၾကဝဠာေတြထိ။ ၾကည္ႏူးမွဳဆိုတာ အတိုင္းအဆမရွိဘူး....။ ေက်နပ္မွဳဆိုတာ မဆုံးေတာ့သလိုပဲ...။ အုိး..... ဒီေလာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ေကာင္းမွန္း သတိမျပဳမိခဲ့ပါလား။ ႏွေျမာစရာ ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ ညကမာၻေတြပါလား...။
ဒီလိုေတာ့လဲ ေျပာလို႔မရေသးဘူးထင္တယ္။ ေခ်ာက္ျခားခဲ့ရတဲ့၊ လမင္းရဲ ႔အလင္းနဲ႔ အားတင္းခဲ့ရတဲ့ ညေတြလည္းရွိခဲ့သလိုလို.....။ ေဝေဝဝါးဝါးလား....ေထြေထြျပားျပားလား....သိပ္ေတာ့မေသခ်ာေတာ့ျပန္။ ခ်ိဳၿမိန္မွဳမွာ ခပ္သက္သက္အရသာေလးလည္း ပါခဲ့ဘူးတယ္ထင္ရဲ ႔...။ ခုေတာ့ ကုန္ေနတယ္။ အခါးလိုခ်င္ရင္ ပရေဆးဆိုင္မွာသြားေမးပါ... ဒီမွာအခ်ိဳပဲ ရွိေတာ့လို႔ပါ... လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုက္ရင္ေကာ....။ အခါးက ေအာက္မွာ အနည္ထုိင္ေနတာေရာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလားတဲ့.... ျပန္ေမးမလား မသိ။ကြ်န္ေတာ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။
ေျပာခ်င္ရာကို ဆက္ေျပာၾကပါစို႔.............။
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက တိတ္ဆိတ္မွဳေနာက္မွာ ပိုၿပီးခြ်န္ထက္လာၾကတယ္....။ ၿငိမ္သက္မွဳနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳကေတာ့ ထက္ျမတဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ျဖည့္ေပးေနတဲ့ ဆီေတြမ်ားလား...။ ဆီဆိုတာက မီးေလာင္ဖို႔ ေလာင္စာမဟုတ္ပါဘူး။ ေခ်ာေမြ႔မွဳနဲ႔ ေမာင္းႏွင္မွဳကို အားေပးတဲ့ စိတၱဇနာမ္ေတြပါ။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူမကို ကြ်န္ေတာ္ တစ္ျဖည္းျဖည္းရွာေဖြ ေတြ႔ရွိခဲ့တာ....။ သူမဟာ တျဖည္းျဖည္း ပိုလို႔၊ ပိုလို႔ ရုပ္လုံးေပၚလာခဲ့တာ....။ ပိုပိုၿပီး လွလာခဲ့တာ။ ပိုပိုၿပီး ေခ်ာေမာ ေျပျပစ္လာခဲ့တာ....။ ပိုပိုၿပီး ဖြ႔ံထြားလာခဲ့တာ....။ အားလုံးကို ကြ်န္ေတာ္ သတိထားမိေနခဲ့တယ္။ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ ညနက္နက္ေတြမွာေလ.....။
ကြ်န္ေတာ္ အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ခ်ိဳကို ခ်စ္တတ္လာၿပီ။ ခ်ိဳၿမိန္တယ္....က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္ခ်ိဳၿမိန္မွဳကို ပိုျမတ္ႏုိးတယ္....။ ဒါေပမယ့္.....ၾကာၾကာခ်ိဳၿမိန္ခ်င္တယ္။ သူမ လွပစြာ အရြယ္ေရာက္လာတာကို ျမင္ခ်င္တယ္.....။ သူတစ္ပါးရဲ ႔ မ်က္လုံးေတြေအာက္မွာ အရပ္၈မ်က္ႏွာ...မကဘူး၊ ၁၆ မ်က္ႏွာ... နည္းေသးတယ္....၃၆၀ ဒီဂရီ.... ဘယ္လို ၾကည့္ၾကည့္လွေနတဲ့ သူမကို ကြ်န္ေတာ္ ဂုဏ္ယူစြာ ခင္းက်င္းျပသခ်င္တယ္။ သူမဟာ အတတ္ပညာနဲ႔ စိတ္ဝိညဥ္တစ္ခုရဲ ႔ သိမ္ေမြ႔စြာေပါင္းစပ္မွဳတစ္ခု။
အဆိတ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ခ်ိဳဟာ ခ်ိဳၿမိန္တယ္....က်န္းမာေရးကိုထိခိုက္ေစတယ္။
သူမကို ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး ေငးေမာၾကည့္ေနမယ့္ မ်က္ဝန္းတစ္စံုရဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေတြလိုတယ္။ စပ်စ္ခ်ိဳဟာ အဆိပ္မခတ္ထားရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ.....။ ခုေတာ့.... ဆင္ျခင္တုိင္းထြာၿပီး ေသာက္ရုံေပါ့။
အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ခ်ိဳဟာ ခ်ိဳၿမိန္တယ္....က်န္းမာေရးကိုလဲ ထိခုိက္ေစတယ္။ ဟုတ္တယ္....က်န္းမာေရးကိုထိခုိက္ေစတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတုိင္းအဆမဲ့ ခ်ိဳၿမိန္တယ္။
တစ္ေန႔( တစ္ည ) မွာ............. လွပတဲ့...၊ အၾကည့္ခံတဲ့....၊ ေငးေမာခံရေလာက္ေအာင္ျပဳစားႏုိင္တဲ့....၊ ကြ်န္ေတာ့စိတ္အလိုကို ႏွိဳက္ႏွိဳက္ခြ်တ္ခြ်တ္သိတတ္တဲ့ သူမဟာ က်ယ္ဝန္းညိဳ႔ငင္ႏုိင္တ့ဲ သူမရဲ ႔မ်က္လုံးေပၚက မ်က္ေတာင္ေတြကို တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္လာလိမ့္မယ္......။ အဆိတ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ခ်ိဳကို ဆက္ေသာက္ေနရင္းန႔ဲ....တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေပါ့.....။ အဲဒီေန႔....ဒါမွမဟုတ္...ည....ဟာ ေရာက္ကိုေရာက္လာဦးမွာ။ အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ခ်ိဳကိုဆက္ေသာက္ေနရင္ေပါ့......။
အဆိတ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ရည္ဟာ ခ်ိဳၿမိန္တယ္...။ က်န္းမာေရးကိုထိခိုက္ေစတယ္....။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ရည္ကိုေတာ့ ဆက္ေသာက္ေနရပါဦးမယ္....။ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ အရသာကို ကြ်န္ေတာ္ စြဲလမ္းစျပဳေနၿပီ မဟုတ္ပါလားေလ....။
ကျွန်တော့အတွက် မဟူရာရောင်လင်းလက်၊ ကြယ်ရောင်တွေပြိုးပြက်တဲ့ ညနက်နက်တွေဟာ အဆိပ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ရည်တစ်ခွက်နဲ့တူတယ်။ ချိုမြိန်တယ်...ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်စေတယ်။
တစ်ခါတစ်လေ ချိုမြိန်မှုနောက်လိုက်မိပေမယ့် မကြာခဏတော့ ကျန်းမာရေးကိုဂရုစိုက်မိပြန်ရော။ ဘယ်ဟာကို ပိုမြတ်နိုးလဲ မသိခင်အချိန်ထိပေါ့။ တစ်နေ့မှာ....( တစ်ညမှာလို့ပြောရင်လဲမှန်မှာပေါ့ ).... ချိုမြိန်မှုကို ဓါတ်ခွဲစမ်းသပ်မိတယ်။ ဘာတွေများ ဒီလောက်တောင်ပျော်ဝင်နေလို့ ချိုမြိန်နေလဲ သိချင်ယုံသက်သက်လား...။ ပိုပြီးချိုမြိန်အောင် ဘာလုပ်ရမလဲသိချင်လို့လား.....။ ကျွန်တော် မသိတော့....။မမှတ်မိတော့တာပါ။ မှတ်မိတာကတော့ ဓါတ်ခွဲစမ်းသပ်ခဲ့တယ်...။ဟုတ်တယ်။ ချိုမြိန်မှုကို.......။
အို.....ကျွန်တော့ စိတ်အာရုံတွေ အတိုင်းအဆမရှိ ဖြန့်ကျက်ရွေ့လျားနေတာပဲ...။ စကြဝဠာတစ်ခွင်၊....မဟုတ်ဘူး၊.....တစ်ခြားစကြဝဠာတွေအထိ၊.....မဟုတ်သေးဘူး၊....မရှိတဲ့ စကြဝဠာတွေထိ။
အင်း...မရှိတဲ့ စကြဝဠာတွေထိ။ ကြည်နူးမှုဆိုတာ အတိုင်းအဆမရှိဘူး....။ ကျေနပ်မှုဆိုတာ မဆုံးတော့သလိုပဲ...။ အိုး..... ဒီလောက် ပျော်ရွှင်ဖွယ်ရာ ကောင်းမှန်း သတိမပြုမိခဲ့ပါလား။ နှမြောစရာ ကုန်လွန်ခဲ့တဲ့ ညကမ္ဘာတွေပါလား...။
ဒီလိုတော့လဲ ပြောလို့မရသေးဘူးထင်တယ်။ ချောက်ခြားခဲ့ရတဲ့၊ လမင်းရဲ့အလင်းနဲ့ အားတင်းခဲ့ရတဲ့ ညတွေလည်းရှိခဲ့သလိုလို.....။ ဝေဝေဝါးဝါးလား....ထွေထွေပြားပြားလား....သိပ်တော့မသေချာတော့ပြန်။ ချိုမြိန်မှုမှာ ခပ်သက်သက်အရသာလေးလည်း ပါခဲ့ဘူးတယ်ထင်ရဲ့...။ ခုတော့ ကုန်နေတယ်။ အခါးလိုချင်ရင် ပရဆေးဆိုင်မှာသွားမေးပါ... ဒီမှာအချိုပဲ ရှိတော့လို့ပါ... လို့ ကျွန်တော်ပြောလိုက်ရင်ကော....။ အခါးက အောက်မှာ အနည်ထိုင်နေတာရော မဖြစ်နိုင်ဘူးလားတဲ့.... ပြန်မေးမလား မသိ။ကျွန်တော် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။
ပြောချင်ရာကို ဆက်ပြောကြပါစို့.............။
လက်ချောင်းလေးတွေက တိတ်ဆိတ်မှုနောက်မှာ ပိုပြီးချွန်ထက်လာကြတယ်....။ ငြိမ်သက်မှုနဲ့ ငြိမ်းချမ်းမှုကတော့ ထက်မြတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေကို ဖြည့်ပေးနေတဲ့ ဆီတွေများလား...။ ဆီဆိုတာက မီးလောင်ဖို့ လောင်စာမဟုတ်ပါဘူး။ ချောမွေ့မှုနဲ့ မောင်းနှင်မှုကို အားပေးတဲ့ စိတ္တဇနာမ်တွေပါ။
ဒီလိုနဲ့ပဲ သူမကို ကျွန်တော် တစ်ဖြည်းဖြည်းရှာဖွေ တွေ့ရှိခဲ့တာ....။ သူမဟာ တဖြည်းဖြည်း ပိုလို့၊ ပိုလို့ ရုပ်လုံးပေါ်လာခဲ့တာ....။ ပိုပိုပြီး လှလာခဲ့တာ။ ပိုပိုပြီး ချောမော ပြေပြစ်လာခဲ့တာ....။ ပိုပိုပြီး ဖွံ့ထွားလာခဲ့တာ....။ အားလုံးကို ကျွန်တော် သတိထားမိနေခဲ့တယ်။ ချိုမြိန်တဲ့ ညနက်နက်တွေမှာလေ.....။
ကျွန်တော် အဆိပ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ချိုကို ချစ်တတ်လာပြီ။ ချိုမြိန်တယ်....ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်စေတယ်..။
ကျွန်တော်ချိုမြိန်မှုကို ပိုမြတ်နိုးတယ်....။ ဒါပေမယ့်.....ကြာကြာချိုမြိန်ချင်တယ်။ သူမ လှပစွာ အရွယ်ရောက်လာတာကို မြင်ချင်တယ်.....။ သူတစ်ပါးရဲ့ မျက်လုံးတွေအောက်မှာ အရပ်၈မျက်နှာ...မကဘူး၊ ၁၆ မျက်နှာ... နည်းသေးတယ်....၃၆၀ ဒီဂရီ.... ဘယ်လို ကြည့်ကြည့်လှနေတဲ့ သူမကို ကျွန်တော် ဂုဏ်ယူစွာ ခင်းကျင်းပြသချင်တယ်။ သူမဟာ အတတ်ပညာနဲ့ စိတ်ဝိညဉ်တစ်ခုရဲ့ သိမ်မွေ့စွာပေါင်းစပ်မှုတစ်ခု။
အဆိတ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ချိုဟာ ချိုမြိန်တယ်....ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်စေတယ်။
သူမကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး ငေးမောကြည့်နေမယ့် မျက်ဝန်းတစ်စုံရဖို့အတွက် အချိန်တွေလိုတယ်။ စပျစ်ချိုဟာ အဆိပ်မခတ်ထားရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ.....။ ခုတော့.... ဆင်ခြင်တိုင်းထွာပြီး သောက်ရုံပေါ့။
အဆိပ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ချိုဟာ ချိုမြိန်တယ်....ကျန်းမာရေးကိုလဲ ထိခိုက်စေတယ်။ ဟုတ်တယ်....ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်စေတယ်။ ဒါပေမယ့် အတိုင်းအဆမဲ့ ချိုမြိန်တယ်။
တစ်နေ့( တစ်ည ) မှာ............. လှပတဲ့...၊ အကြည့်ခံတဲ့....၊ ငေးမောခံရလောက်အောင်ပြုစားနိုင်တဲ့....၊ ကျွန်တော့စိတ်အလိုကို နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်သိတတ်တဲ့ သူမဟာ ကျယ်ဝန်းညို့ငင်နိုင်တဲ့ သူမရဲ့မျက်လုံးပေါ်က မျက်တောင်တွေကို တဖျတ်ဖျတ်ခတ်လာလိမ့်မယ်......။ အဆိတ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ချိုကို ဆက်သောက်နေရင်းနဲ့....တဖြည်းဖြည်းချင်းပေါ့.....။ အဲဒီနေ့....ဒါမှမဟုတ်...ည....ဟာ ရောက်ကိုရောက်လာဦးမှာ။ အဆိပ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ချိုကိုဆက်သောက်နေရင်ပေါ့......။
အဆိတ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ရည်ဟာ ချိုမြိန်တယ်...။ ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်စေတယ်....။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဆိပ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ရည်ကိုတော့ ဆက်သောက်နေရပါဦးမယ်....။ ချိုမြိန်တဲ့ အရသာကို ကျွန်တော် စွဲလမ်းစပြုနေပြီ မဟုတ်ပါလားလေ....။
တစ္ခါတစ္ေလ ခ်ိဳၿမိန္မွဳေနာက္လိုက္မိေပမယ့္ မၾကာခဏေတာ့ က်န္းမာေရးကိုဂရုစိုက္မိျပန္ေရာ။ ဘယ္ဟာကို ပိုျမတ္ႏုိးလဲ မသိခင္အခ်ိန္ထိေပါ့။ တစ္ေန႔မွာ....( တစ္ညမွာလုိ႔ေျပာရင္လဲမွန္မွာေပါ့ ).... ခ်ိဳၿမိန္မွဳကို ဓါတ္ခဲြစမ္းသပ္မိတယ္။ ဘာေတြမ်ား ဒီေလာက္ေတာင္ေပ်ာ္ဝင္ေနလို႔ ခ်ိဳၿမိန္ေနလဲ သိခ်င္ယုံသက္သက္လား...။ ပိုၿပီးခ်ိဳၿမိန္ေအာင္ ဘာလုပ္ရမလဲသိခ်င္လို႔လား.....။ ကြ်န္ေတာ္ မသိေတာ့....။မမွတ္မိေတာ့တာပါ။ မွတ္မိတာကေတာ့ ဓါတ္ခဲြစမ္းသပ္ခဲ့တယ္...။ဟုတ္တယ္။ ခ်ိဳၿမိန္မွဳကို.......။
အို.....ကြ်န္ေတာ့ စိတ္အာရုံေတြ အတိုင္းအဆမရိွ ျဖန္႔က်က္ေရြ႔လ်ားေနတာပဲ...။ စၾကဝဠာတစ္ခြင္၊....မဟုတ္ဘူး၊.....တစ္ျခားစၾကဝဠာေတြအထိ၊.....မဟုတ္ေသးဘူး၊....မရွိတဲ့ စၾကဝဠာေတြထိ။
အင္း...မရွိတဲ့ စၾကဝဠာေတြထိ။ ၾကည္ႏူးမွဳဆိုတာ အတိုင္းအဆမရွိဘူး....။ ေက်နပ္မွဳဆိုတာ မဆုံးေတာ့သလိုပဲ...။ အုိး..... ဒီေလာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ေကာင္းမွန္း သတိမျပဳမိခဲ့ပါလား။ ႏွေျမာစရာ ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ ညကမာၻေတြပါလား...။
ဒီလိုေတာ့လဲ ေျပာလို႔မရေသးဘူးထင္တယ္။ ေခ်ာက္ျခားခဲ့ရတဲ့၊ လမင္းရဲ ႔အလင္းနဲ႔ အားတင္းခဲ့ရတဲ့ ညေတြလည္းရွိခဲ့သလိုလို.....။ ေဝေဝဝါးဝါးလား....ေထြေထြျပားျပားလား....သိပ္ေတာ့မေသခ်ာေတာ့ျပန္။ ခ်ိဳၿမိန္မွဳမွာ ခပ္သက္သက္အရသာေလးလည္း ပါခဲ့ဘူးတယ္ထင္ရဲ ႔...။ ခုေတာ့ ကုန္ေနတယ္။ အခါးလိုခ်င္ရင္ ပရေဆးဆိုင္မွာသြားေမးပါ... ဒီမွာအခ်ိဳပဲ ရွိေတာ့လို႔ပါ... လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုက္ရင္ေကာ....။ အခါးက ေအာက္မွာ အနည္ထုိင္ေနတာေရာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလားတဲ့.... ျပန္ေမးမလား မသိ။ကြ်န္ေတာ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။
ေျပာခ်င္ရာကို ဆက္ေျပာၾကပါစို႔.............။
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက တိတ္ဆိတ္မွဳေနာက္မွာ ပိုၿပီးခြ်န္ထက္လာၾကတယ္....။ ၿငိမ္သက္မွဳနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳကေတာ့ ထက္ျမတဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ျဖည့္ေပးေနတဲ့ ဆီေတြမ်ားလား...။ ဆီဆိုတာက မီးေလာင္ဖို႔ ေလာင္စာမဟုတ္ပါဘူး။ ေခ်ာေမြ႔မွဳနဲ႔ ေမာင္းႏွင္မွဳကို အားေပးတဲ့ စိတၱဇနာမ္ေတြပါ။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူမကို ကြ်န္ေတာ္ တစ္ျဖည္းျဖည္းရွာေဖြ ေတြ႔ရွိခဲ့တာ....။ သူမဟာ တျဖည္းျဖည္း ပိုလို႔၊ ပိုလို႔ ရုပ္လုံးေပၚလာခဲ့တာ....။ ပိုပိုၿပီး လွလာခဲ့တာ။ ပိုပိုၿပီး ေခ်ာေမာ ေျပျပစ္လာခဲ့တာ....။ ပိုပိုၿပီး ဖြ႔ံထြားလာခဲ့တာ....။ အားလုံးကို ကြ်န္ေတာ္ သတိထားမိေနခဲ့တယ္။ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ ညနက္နက္ေတြမွာေလ.....။
ကြ်န္ေတာ္ အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ခ်ိဳကို ခ်စ္တတ္လာၿပီ။ ခ်ိဳၿမိန္တယ္....က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစတယ္..။
ကြ်န္ေတာ္ခ်ိဳၿမိန္မွဳကို ပိုျမတ္ႏုိးတယ္....။ ဒါေပမယ့္.....ၾကာၾကာခ်ိဳၿမိန္ခ်င္တယ္။ သူမ လွပစြာ အရြယ္ေရာက္လာတာကို ျမင္ခ်င္တယ္.....။ သူတစ္ပါးရဲ ႔ မ်က္လုံးေတြေအာက္မွာ အရပ္၈မ်က္ႏွာ...မကဘူး၊ ၁၆ မ်က္ႏွာ... နည္းေသးတယ္....၃၆၀ ဒီဂရီ.... ဘယ္လို ၾကည့္ၾကည့္လွေနတဲ့ သူမကို ကြ်န္ေတာ္ ဂုဏ္ယူစြာ ခင္းက်င္းျပသခ်င္တယ္။ သူမဟာ အတတ္ပညာနဲ႔ စိတ္ဝိညဥ္တစ္ခုရဲ ႔ သိမ္ေမြ႔စြာေပါင္းစပ္မွဳတစ္ခု။
အဆိတ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ခ်ိဳဟာ ခ်ိဳၿမိန္တယ္....က်န္းမာေရးကိုထိခိုက္ေစတယ္။
သူမကို ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး ေငးေမာၾကည့္ေနမယ့္ မ်က္ဝန္းတစ္စံုရဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေတြလိုတယ္။ စပ်စ္ခ်ိဳဟာ အဆိပ္မခတ္ထားရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ.....။ ခုေတာ့.... ဆင္ျခင္တုိင္းထြာၿပီး ေသာက္ရုံေပါ့။
အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ခ်ိဳဟာ ခ်ိဳၿမိန္တယ္....က်န္းမာေရးကိုလဲ ထိခုိက္ေစတယ္။ ဟုတ္တယ္....က်န္းမာေရးကိုထိခုိက္ေစတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတုိင္းအဆမဲ့ ခ်ိဳၿမိန္တယ္။
တစ္ေန႔( တစ္ည ) မွာ............. လွပတဲ့...၊ အၾကည့္ခံတဲ့....၊ ေငးေမာခံရေလာက္ေအာင္ျပဳစားႏုိင္တဲ့....၊ ကြ်န္ေတာ့စိတ္အလိုကို ႏွိဳက္ႏွိဳက္ခြ်တ္ခြ်တ္သိတတ္တဲ့ သူမဟာ က်ယ္ဝန္းညိဳ႔ငင္ႏုိင္တ့ဲ သူမရဲ ႔မ်က္လုံးေပၚက မ်က္ေတာင္ေတြကို တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္လာလိမ့္မယ္......။ အဆိတ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ခ်ိဳကို ဆက္ေသာက္ေနရင္းန႔ဲ....တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေပါ့.....။ အဲဒီေန႔....ဒါမွမဟုတ္...ည....ဟာ ေရာက္ကိုေရာက္လာဦးမွာ။ အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ခ်ိဳကိုဆက္ေသာက္ေနရင္ေပါ့......။
အဆိတ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ရည္ဟာ ခ်ိဳၿမိန္တယ္...။ က်န္းမာေရးကိုထိခိုက္ေစတယ္....။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ စပ်စ္ရည္ကိုေတာ့ ဆက္ေသာက္ေနရပါဦးမယ္....။ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ အရသာကို ကြ်န္ေတာ္ စြဲလမ္းစျပဳေနၿပီ မဟုတ္ပါလားေလ....။
ကျွန်တော့အတွက် မဟူရာရောင်လင်းလက်၊ ကြယ်ရောင်တွေပြိုးပြက်တဲ့ ညနက်နက်တွေဟာ အဆိပ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ရည်တစ်ခွက်နဲ့တူတယ်။ ချိုမြိန်တယ်...ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်စေတယ်။
တစ်ခါတစ်လေ ချိုမြိန်မှုနောက်လိုက်မိပေမယ့် မကြာခဏတော့ ကျန်းမာရေးကိုဂရုစိုက်မိပြန်ရော။ ဘယ်ဟာကို ပိုမြတ်နိုးလဲ မသိခင်အချိန်ထိပေါ့။ တစ်နေ့မှာ....( တစ်ညမှာလို့ပြောရင်လဲမှန်မှာပေါ့ ).... ချိုမြိန်မှုကို ဓါတ်ခွဲစမ်းသပ်မိတယ်။ ဘာတွေများ ဒီလောက်တောင်ပျော်ဝင်နေလို့ ချိုမြိန်နေလဲ သိချင်ယုံသက်သက်လား...။ ပိုပြီးချိုမြိန်အောင် ဘာလုပ်ရမလဲသိချင်လို့လား.....။ ကျွန်တော် မသိတော့....။မမှတ်မိတော့တာပါ။ မှတ်မိတာကတော့ ဓါတ်ခွဲစမ်းသပ်ခဲ့တယ်...။ဟုတ်တယ်။ ချိုမြိန်မှုကို.......။
အို.....ကျွန်တော့ စိတ်အာရုံတွေ အတိုင်းအဆမရှိ ဖြန့်ကျက်ရွေ့လျားနေတာပဲ...။ စကြဝဠာတစ်ခွင်၊....မဟုတ်ဘူး၊.....တစ်ခြားစကြဝဠာတွေအထိ၊.....မဟုတ်သေးဘူး၊....မရှိတဲ့ စကြဝဠာတွေထိ။
အင်း...မရှိတဲ့ စကြဝဠာတွေထိ။ ကြည်နူးမှုဆိုတာ အတိုင်းအဆမရှိဘူး....။ ကျေနပ်မှုဆိုတာ မဆုံးတော့သလိုပဲ...။ အိုး..... ဒီလောက် ပျော်ရွှင်ဖွယ်ရာ ကောင်းမှန်း သတိမပြုမိခဲ့ပါလား။ နှမြောစရာ ကုန်လွန်ခဲ့တဲ့ ညကမ္ဘာတွေပါလား...။
ဒီလိုတော့လဲ ပြောလို့မရသေးဘူးထင်တယ်။ ချောက်ခြားခဲ့ရတဲ့၊ လမင်းရဲ့အလင်းနဲ့ အားတင်းခဲ့ရတဲ့ ညတွေလည်းရှိခဲ့သလိုလို.....။ ဝေဝေဝါးဝါးလား....ထွေထွေပြားပြားလား....သိပ်တော့မသေချာတော့ပြန်။ ချိုမြိန်မှုမှာ ခပ်သက်သက်အရသာလေးလည်း ပါခဲ့ဘူးတယ်ထင်ရဲ့...။ ခုတော့ ကုန်နေတယ်။ အခါးလိုချင်ရင် ပရဆေးဆိုင်မှာသွားမေးပါ... ဒီမှာအချိုပဲ ရှိတော့လို့ပါ... လို့ ကျွန်တော်ပြောလိုက်ရင်ကော....။ အခါးက အောက်မှာ အနည်ထိုင်နေတာရော မဖြစ်နိုင်ဘူးလားတဲ့.... ပြန်မေးမလား မသိ။ကျွန်တော် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။
ပြောချင်ရာကို ဆက်ပြောကြပါစို့.............။
လက်ချောင်းလေးတွေက တိတ်ဆိတ်မှုနောက်မှာ ပိုပြီးချွန်ထက်လာကြတယ်....။ ငြိမ်သက်မှုနဲ့ ငြိမ်းချမ်းမှုကတော့ ထက်မြတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေကို ဖြည့်ပေးနေတဲ့ ဆီတွေများလား...။ ဆီဆိုတာက မီးလောင်ဖို့ လောင်စာမဟုတ်ပါဘူး။ ချောမွေ့မှုနဲ့ မောင်းနှင်မှုကို အားပေးတဲ့ စိတ္တဇနာမ်တွေပါ။
ဒီလိုနဲ့ပဲ သူမကို ကျွန်တော် တစ်ဖြည်းဖြည်းရှာဖွေ တွေ့ရှိခဲ့တာ....။ သူမဟာ တဖြည်းဖြည်း ပိုလို့၊ ပိုလို့ ရုပ်လုံးပေါ်လာခဲ့တာ....။ ပိုပိုပြီး လှလာခဲ့တာ။ ပိုပိုပြီး ချောမော ပြေပြစ်လာခဲ့တာ....။ ပိုပိုပြီး ဖွံ့ထွားလာခဲ့တာ....။ အားလုံးကို ကျွန်တော် သတိထားမိနေခဲ့တယ်။ ချိုမြိန်တဲ့ ညနက်နက်တွေမှာလေ.....။
ကျွန်တော် အဆိပ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ချိုကို ချစ်တတ်လာပြီ။ ချိုမြိန်တယ်....ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်စေတယ်..။
ကျွန်တော်ချိုမြိန်မှုကို ပိုမြတ်နိုးတယ်....။ ဒါပေမယ့်.....ကြာကြာချိုမြိန်ချင်တယ်။ သူမ လှပစွာ အရွယ်ရောက်လာတာကို မြင်ချင်တယ်.....။ သူတစ်ပါးရဲ့ မျက်လုံးတွေအောက်မှာ အရပ်၈မျက်နှာ...မကဘူး၊ ၁၆ မျက်နှာ... နည်းသေးတယ်....၃၆၀ ဒီဂရီ.... ဘယ်လို ကြည့်ကြည့်လှနေတဲ့ သူမကို ကျွန်တော် ဂုဏ်ယူစွာ ခင်းကျင်းပြသချင်တယ်။ သူမဟာ အတတ်ပညာနဲ့ စိတ်ဝိညဉ်တစ်ခုရဲ့ သိမ်မွေ့စွာပေါင်းစပ်မှုတစ်ခု။
အဆိတ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ချိုဟာ ချိုမြိန်တယ်....ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်စေတယ်။
သူမကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး ငေးမောကြည့်နေမယ့် မျက်ဝန်းတစ်စုံရဖို့အတွက် အချိန်တွေလိုတယ်။ စပျစ်ချိုဟာ အဆိပ်မခတ်ထားရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ.....။ ခုတော့.... ဆင်ခြင်တိုင်းထွာပြီး သောက်ရုံပေါ့။
အဆိပ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ချိုဟာ ချိုမြိန်တယ်....ကျန်းမာရေးကိုလဲ ထိခိုက်စေတယ်။ ဟုတ်တယ်....ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်စေတယ်။ ဒါပေမယ့် အတိုင်းအဆမဲ့ ချိုမြိန်တယ်။
တစ်နေ့( တစ်ည ) မှာ............. လှပတဲ့...၊ အကြည့်ခံတဲ့....၊ ငေးမောခံရလောက်အောင်ပြုစားနိုင်တဲ့....၊ ကျွန်တော့စိတ်အလိုကို နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်သိတတ်တဲ့ သူမဟာ ကျယ်ဝန်းညို့ငင်နိုင်တဲ့ သူမရဲ့မျက်လုံးပေါ်က မျက်တောင်တွေကို တဖျတ်ဖျတ်ခတ်လာလိမ့်မယ်......။ အဆိတ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ချိုကို ဆက်သောက်နေရင်းနဲ့....တဖြည်းဖြည်းချင်းပေါ့.....။ အဲဒီနေ့....ဒါမှမဟုတ်...ည....ဟာ ရောက်ကိုရောက်လာဦးမှာ။ အဆိပ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ချိုကိုဆက်သောက်နေရင်ပေါ့......။
အဆိတ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ရည်ဟာ ချိုမြိန်တယ်...။ ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်စေတယ်....။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဆိပ်ခတ်ထားတဲ့ စပျစ်ရည်ကိုတော့ ဆက်သောက်နေရပါဦးမယ်....။ ချိုမြိန်တဲ့ အရသာကို ကျွန်တော် စွဲလမ်းစပြုနေပြီ မဟုတ်ပါလားလေ....။
