ညီအစ္ကိုဆိုတာ...

ဟိုး လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္တုံးကေပါ့....( ၿမန္မာကားေတြထဲက ေနာက္ေၾကာင္းၿပန္ေလသံနဲ႔ ဟီဟိ)၊ ကြ်န္ေတာ္က ငါးႏွစ္သားေလာက္ေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အိမ္နားက အရြယ္စုံကေလးေတြ ကစားေနၾကရင္း ရန္ၿဖစ္ပါေလေရာ။ ၿဖစ္တာက ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့ထက္ ၃၊ ၄ ႏွစ္ၾကီးတဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႔ၿဖစ္တာ။ ေဆာ့ရင္းနဲ႔ ဒီလိုပဲရန္ၿဖစ္ၾကတာေပါ့။ုသူက ကြ်န္ေတာ့ထက္ ၃ ၊ ၄ ႏွစ္ၾကီးတယ္ဆုိေတာ့ လူေကာင္ကလဲ အမ်ားၾကီးထြားတာေပါ့။ အဲဒီမွာ ဟိုငတိေလးက ဘာမေၿပာ ညာမေၿပာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့ ဖိနပ္တစ္ဖက္ကိုယူၿပီး ဟိုးၿခံဳေတြအမ်ားၾကီးရွိတဲ့ အေဝးၾကီးကို လႊင့္ပစ္လိုက္ကေရာ။အႏုိင္က်င့္တာေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ကလဲ သတၱိခဲပဲ၊ ဘယ္ရမလဲ၊ ငိုၿပီးအိမ္ကိုတန္းၿပန္ေၿပးေတာ့တာေပါ့..ဟီးဟီး။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့ အစ္ကိုနဲ႔ေတြ႔၊ ဘာၿဖစ္လဲေမး၊ လာလိုက္ခဲ့၊ အဲဒီေကာင္ၿပ ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္ကို ၿပန္ေခၚလာေတာ့တာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္လဲ အစ္ကုိအားကိုးနဲ႔ဆိုေတာ့ ဟဲဟဲ၊ ဘယ္ေၾကာက္ပါ့မလဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဟိုအေကာင္ေလးက ေဆာ့လို႔ေကာင္းတုံး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ကိုၿမင္ေတာ့ သူ႔ကိုၿပႆနာရွာဖို႔ လာတာဆိုတာ တန္းသိတာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့ အစ္ကိုက သူ႔ကို ဖိနပ္ၿပန္ေကာက္ေပးဖို႔ ေၿပာတယ္။ သူက ခံတန္တန္လုပ္ေနတယ္။ ကိုကို (ကြ်န္ေတာ့အစ္ကို) က "ေဟ့ေကာင္ မင္းငါ့ညီဖိနပ္ကို ၿပန္ရွာေပးမွာလား၊ မေပးဘူးလား " လို႔ ခပ္ထန္ထန္ေၿပာလိုက္ေတာ့မွပဲ ဒင္းကမေက်မနပ္နဲ႔ ရွာၿပီး ေကာက္ေပးေတာ္မူေတာ့တယ္။ အင္း အစ္ကိုရွိတာ တယ္ေကာင္းသကိုး။ ငွဲငွဲငွဲ။
ကြ်န္ေတာ္ကသာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္နီးပါးေလာက္ၾကာတဲ့ အထိ အဲဒီကိစၥ ခဏခဏ သတိရေနတာ...ကာယကံရွင္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့အစ္ကိုေတာင္ ေမ့ေလာက္ပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာက ညီအစ္ကိုဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကိုေၿပာခ်င္တာပါ။ ငါ့မွာ ငါ့ေရွ ႔ကမားမားရပ္ေပးမယ့္ အစ္ကိုရွိတယ္ဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္အမ်ားၾကီးလုံၿခဳံမွဳရခဲ့၊ ကုိယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မွဳတည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့တာကို ေၿပာခ်င္တာပါ။ အဲဒီခံစားခ်က္ေလးကို သေဘာက်လို႔၊ ကိုယ္ခ်င္းစာလို႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ခင္မင္ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ညီငယ္ေတြအားလုံးကို အစ္ကိုတစ္ေယာက္ေနရာက ကြ်န္ေတာ္ေပးႏုိင္တာအားလုံးေပးၿဖစ္ခဲ့တာပါ။ညီအစ္ကိုုဆက္ဆံေရးမ်ိဳး ေၿပာဆို၊ဆက္ဆံ၊ ညွာတာၿဖစ္ခဲ့တာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ခံစားရသလို ငါ့မွာ အေရးၾကံဳရင္ အားကိုးစရာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ရွိပါလားလို႔ ခံစားေစခ်င္လို႔ပါ။ (ဖတ္မိတဲ့ ညီငယ္မ်ား ပိုက္ဆံေခ်းၾကမယ္ေတာ့ မၾကံနဲ႔၊ ဒါေတာ့မရဘူး၊ ဟဲဟဲ)။

ဆက္ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီ ကြ်န္ေတာ္ငါးႏွစ္သားအရြယ္ကေန၊ ခုကြ်န္ေတာ္ ၂၅ႏွစ္၊ ကိုကုိ ၃၁ ႏွစ္ရွိတဲ့အထိ ကြ်န္ေတာ္တို႔ညီအစ္ကုိဆက္ဆံေရးက ေႏြးေထြးဆဲပါ။ ပိုၿပီးေတာ့ ခ်စ္ခင္လာတာ၊ရင္းႏွီးပြင့္လင္းလာတာပဲ ပုိလာတာရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ညီအစ္ကိုခ်င္းလဲပုိၿပီး နားလည္လာတယ္ေလ။ညီအစ္ကိုခ်င္းလဲ ပိုၿပီးညွာတာေထာက္ထားၿဖစ္လာၾကတယ္လို႔ ေၿပာရမွာေပါ့။ ဇန္နဝါရီ ၃၁ ရက္ေန႔က ကြ်န္ေတာ္ ၂၅ႏွစ္ၿပည့္တယ္။ အဲဒီေန႔မနက္မွာ ကြ်န္တာ္အလုပ္(part time) ေနာက္က်ေနလို႔႔အၿမန္သြားမယ္ ၿပင္ေနတုံး ကိုကို အလုပ္ကေန night shift ဆင္းရာကၿပန္ေရာက္လာတယ္။သူပင္ပန္းေနရဲ့သားနဲ႔ ဘာမွမစားရေသးတဲ့ ကြ်န္ေတာ့ကို ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္ေကြ်းလိုက္ေသးတယ္။ မင္းေမြးေန႔မို႔ ကိုကို ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္ေကြ်းတယ္သေဘာထားလိုက္ ဆိုပဲ ။ကြ်န္ေတာ္လဲအလုပ္သြားရင္းနဲ႔ ငယ္ငယ္က ကိစၥေတြကို ၿပန္စဥ္းစားမိသြားေတာ့တာေပါ့။ ဟိုးငယ္ငယ္ကေန ခုခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ့မွာ အစ္ကိုရွိတဲ့အတြက္ အစစ အရာရာသက္သာခဲ့တာပါ။ ဘာလုပ္လုပ္ သူေဖာက္သြားတဲ့လမ္းမွာ အသင့္ေလွ်ာက္၊ သူဆီကသင္ယူ၊ သူဖတ္တဲ့ စာအုပ္ေတြယူဖတ္ၿပီး စာဖတ္ဝါသနာပါ၊ ေနာက္ဆုံးကုန္ကုန္ေၿပာရရင္ စင္ကာပူေရာက္လာေတာ့လဲ ကိုကိုဒီမွာရွိေနလို႔ သူမ်ားေတြထက္အမ်ားၾကီးကို အဆင္ေၿပသြားတာပါ။ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဆုိေတာ့ သူမ်ားေတြလို အထီးက်န္လဲ မခံစားရဘူးေပါ့။ ဘာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ တို္င္ပင္ေဖာ္တိုင္ပင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းလို၊ ညီအစ္ကုိလို အစ္ကုိတစ္ေယာက္ရွိတာ အရမ္းကို စိတ္ဓါတ္ကိုလံုၿခံံဳေစပါတယ္ ။အၿပန္အလွန္မွီခိုလို႔ ရတာေပါ့။ ငယ္ငယ္ကတည္းက သိခဲ့တဲ့ ရာမနဲ႔ လကၡဏဇာတ္ထဲက ညီအစ္ကိုေတြခ်စ္ခင္ၾကတာကို ငယ္ငယ္ကသိပ္နားမလည္ခဲ့ဘူး.. ခုမွ ပိုၿပီးသေဘာေပါက္မိတယ္။အဲ..ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္လုံး ၿပိဳင္ၾကိဳက္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လကၡဏလို ဘယ္အေလွ်ာ့ေပးႏုိင္မလဲဗ်ာ..ဟီး။ မင္းတုန္းမင္းနဲ႔ ကေနာင္မင္းတို႔ရဲ႔ ညီအစ္ကို ခ်စ္ခင္ၾကပံုမ်ိဳးကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မင္းေခါင္နဲ႔ ရွင္သိဒၶါတ္ညီအစ္ကိုရဲ႔ ညီေနာင္စိတ္ဓါတ္။မင္းေခါင္ကို အင္းဝထီးနန္းအပ္ေတာ့ လူသူအင္အားမရွိလို႔ မင္းေခါင္ကၿငင္းလိုက္ရတဲ့ ထီးနန္း၊ အဲဒီထီးနန္းကိုညီအစ္ကိုစိတ္ဓါတ္နဲ႔ ၿပန္တိုက္ယူေပးၿပီး ေနာင္ေတာ္ကိုအပ္တဲ့ ညီေတာ္ရွင္သိဒၶတ္၊ ဖတ္ရင္း၊ ဖတ္ရင္းနဲ႔ကုိ စိတ္ထဲမွာ တစ္အားေက်နပ္မိတာပါ(အက်ယ္သိခ်င္ရင္ေတာ့ ရွာဖတ္ၾကပါေတာ့ဗ်ိဳ႔) ။ညီအစ္ကိုဆိုတာ ဒီလိုမ်ိဳးပါလားေပါ့။ အဲဒီေတာ့.......ေနာက္ဆုံးေၿပာရရင္ အစ္ကုိတစ္ေယာက္ရွိတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အစ္ကုိတစ္ေယာက္ၿဖစ္ခြင့္ရတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္ေလလဲဗ်ာ..ေနာ။