တစ္ဂ်ဴတ္ဂ်ဴတ္နဲ႔ တရစပ္ခုတ္ေမာင္းေနတဲ့ေလယာဥ္ေပၚမွာ..
ကြ်န္ေတာ္ရယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ရယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ရယ္....
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔လို႔။
ကုိယ့္ကိုယ္ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခ်င္ရင္ သံကြန္ျခာ ခုနစ္ထပ္မလုိဘူးတဲ့။
တစ္ခ်ိန္မွာ အရမ္းကို အေရးၾကီးခဲ့ေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္က်ေတာ့လဲ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ျပန္ဘူးဆိုလား။
တစ္ခ်ိဳ ႔ အေကြ႔ေတြက ၾကိဳျမင္ဖို႔ခက္တယ္။
ငယ္ငယ္တုံးကနဲ႔ အခုနဲ႔ အေတြးအေခၚမတူေတာ့ရင္....
သစၥာမရွိတာလား...။
ရင့္က်က္လာတာလား။
ေအာင္ျမင္မွဳဆိုတာ ေက်ာ္ၾကားမွဳမဟုတ္သလို၊
ခ်မ္းသာမွဳလဲမဟုတ္ျပန္ဘူးတဲ့။
ဒါျဖင့္ ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္ေနတယ္ဆိုတာ ဘာၾကီးတုံး။
အေဖကေျပာတယ္..
ဖူးစာဆိုတာ ဦးရာတဲ့။
သုေတသန ထပ္လုပ္စရာမလိုေတာ့ပါဘူးေလ။
တစ္ခ်ိန္က မုန္းခဲ့တဲ့အျဖစ္မ်ိဳး...
တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္ၾကံဳရင္ ၾကံဳတတ္ေသးတာပါကလား။
တစ္ခ်ိဳ ႔ အေကြ႔ေတြက ၾကိဳျမင္ဖို႔ခက္တယ္ေလ။
သံပုရာသီးခ်ဥ္တာ သူ႔သဘာဝပါ..။
သြားစိတ္ဆုိးေနရင္ ကိုယ္နာတာေပါ့။
ဒါျဖင့္ ကိုယ့္ပါးစပ္ထဲ အတင္းလာခ်ဥ္ေနရင္ေကာ....???
သေဘာထားၾကီးတာ ေနရာတိုင္းေကာင္းသလား။
အနည္းဆုံးေတာ့ ကိုယ့္လိပ္ျပာကုိယ္လုံတာေပါ့။
တိမ္ေတြက ေအာက္ကၾကည့္ေတာ့ျမင့္ေပမယ့္၊
ေလယာဥ္ေပၚကၾကည့္ေတာ့ နိမ့္ေနသား....
စိတ္သာ အဓိကပါ။
အဖိုးအၿမဲဆုံးမတာက....
ဝီရိယေတာ ကိ ံကမၼံ နသိဇၥတိ...။
ဝီရိယရွိသူသည္ မေအာင္ျမင္ပဲ ဘယ္မွာရွိအံ႔နည္း တဲ့။
ေမြးလိုက္၊ ေသလိုက္နဲ႔...
သံသရာကလဲ ရွည္ပါ့။
ဝီရိယရွိလဲ ေသေတာ့ဘာက်န္ခဲ့မွာမို႔လို႔လဲ။
တစ္ခါတစ္ေလ ဒြိဟျဖစ္ရင္...
လုပ္စရာရွိတာကိုသာ လုပ္ပါေလတဲ့။
ဒါနဲ႔ပဲ ခရီးဆုံးက နီးနီးလိုက္လာလို႔..........။
ကြ်န္ေတာ္ရယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ရယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ရယ္....
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔လို႔။
ကုိယ့္ကိုယ္ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခ်င္ရင္ သံကြန္ျခာ ခုနစ္ထပ္မလုိဘူးတဲ့။
တစ္ခ်ိန္မွာ အရမ္းကို အေရးၾကီးခဲ့ေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္က်ေတာ့လဲ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ျပန္ဘူးဆိုလား။
တစ္ခ်ိဳ ႔ အေကြ႔ေတြက ၾကိဳျမင္ဖို႔ခက္တယ္။
ငယ္ငယ္တုံးကနဲ႔ အခုနဲ႔ အေတြးအေခၚမတူေတာ့ရင္....
သစၥာမရွိတာလား...။
ရင့္က်က္လာတာလား။
ေအာင္ျမင္မွဳဆိုတာ ေက်ာ္ၾကားမွဳမဟုတ္သလို၊
ခ်မ္းသာမွဳလဲမဟုတ္ျပန္ဘူးတဲ့။
ဒါျဖင့္ ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္ေနတယ္ဆိုတာ ဘာၾကီးတုံး။
အေဖကေျပာတယ္..
ဖူးစာဆိုတာ ဦးရာတဲ့။
သုေတသန ထပ္လုပ္စရာမလိုေတာ့ပါဘူးေလ။
တစ္ခ်ိန္က မုန္းခဲ့တဲ့အျဖစ္မ်ိဳး...
တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္ၾကံဳရင္ ၾကံဳတတ္ေသးတာပါကလား။
တစ္ခ်ိဳ ႔ အေကြ႔ေတြက ၾကိဳျမင္ဖို႔ခက္တယ္ေလ။
သံပုရာသီးခ်ဥ္တာ သူ႔သဘာဝပါ..။
သြားစိတ္ဆုိးေနရင္ ကိုယ္နာတာေပါ့။
ဒါျဖင့္ ကိုယ့္ပါးစပ္ထဲ အတင္းလာခ်ဥ္ေနရင္ေကာ....???
သေဘာထားၾကီးတာ ေနရာတိုင္းေကာင္းသလား။
အနည္းဆုံးေတာ့ ကိုယ့္လိပ္ျပာကုိယ္လုံတာေပါ့။
တိမ္ေတြက ေအာက္ကၾကည့္ေတာ့ျမင့္ေပမယ့္၊
ေလယာဥ္ေပၚကၾကည့္ေတာ့ နိမ့္ေနသား....
စိတ္သာ အဓိကပါ။
အဖိုးအၿမဲဆုံးမတာက....
ဝီရိယေတာ ကိ ံကမၼံ နသိဇၥတိ...။
ဝီရိယရွိသူသည္ မေအာင္ျမင္ပဲ ဘယ္မွာရွိအံ႔နည္း တဲ့။
ေမြးလိုက္၊ ေသလိုက္နဲ႔...
သံသရာကလဲ ရွည္ပါ့။
ဝီရိယရွိလဲ ေသေတာ့ဘာက်န္ခဲ့မွာမို႔လို႔လဲ။
တစ္ခါတစ္ေလ ဒြိဟျဖစ္ရင္...
လုပ္စရာရွိတာကိုသာ လုပ္ပါေလတဲ့။
ဒါနဲ႔ပဲ ခရီးဆုံးက နီးနီးလိုက္လာလို႔..........။
No comments:
Post a Comment