ဒဏ္ဍာရီထဲက ဂရိပုံပြင်တွေ

ဇူးစ် (Zeus)
""""""

တိမ်စိုင်တိမ်လိပ်တွေကြားက မြင့်မားလှတဲ့အိုလံပစ်တောင်ထိပ်ပေါ်မှာ ခမ်းနားလှတဲ့ နတ်ဘုရားတို့ရဲ့နန်းတော်ကြီးတစ်ခုရှိတယ်။
နန်းတော်ရဲ့ ညီလာခံခန်းမထဲကို တည့်တည့်ဝင်သွားရင် တွေ့ရမှာက ဘယ်ဘက်ခြမ်းမှာ ပိုဆီဒန်(Poseidon)၊ အေးရိစ်(Aries)၊ အပိုလို (Apollo)စတဲ့နတ်ဘုရားတွေထိုင်နေတဲ့ ပလ္လင်တွေ၊ အဲဒီပလ္လင်တွေနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်  ညာဘက်ခြမ်းမှာတော့ ဒမီတာ(Demeter)၊ အသီးနား(Athena)၊ အားတိမစ်စ်(Artemis)စတဲ့ နတ်ဘုရားမတွေ ထိုင်နေတဲ့ ပလ္လင်တွေ။
 ခန်းမရဲ့ထိပ်တည့်တည့်မှာတော့ တံးခါးကိုမျက်နှာမူထားတဲ့ ပလ္လင်နှစ်ခု။
နတ်ဘုရားတို့ရဲ့ ဘုရင်၊ ကောင်းကင်ကိုစိုးမိုးသူ ဇူးစ်(Zeus)နတ်ဘုရားနဲ့ မိဖုရား ဟီးရာ(Hera)တို့ ထိုင်ရာနေရာတွေပေါ့။

ကျောက်လှေကား ၇ဆင့်ရဲ့ ထိပ်က စကျင်ကျောက်နက်သားနဲ့လုပ်ထားတဲ့ ပလ္လင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေရင်း ပျင်းရငြီးငွေ့နေတဲ့ နတ်ဘုရားဇူးစ်ဟာ အတိတ်မှာဖြစ်ခဲ့တဲ့ စစ်ပွဲကြီးတစ်ခုအကြောင်းကို စဥ်းစားနေတယ်။ သူ့အဖေ ခရိုးနက်စ်(Cronus) ဆီကနေ ထီးနန်းလုဖို့အတွက် သူ့အဖေနဲ့ အပေါင်းအပါ သူ့ ဦးရီးတော် တိုက်တန်(Titan) တွေနဲ့တိုက်ခဲ့ရတဲ့ စစ်ပွဲကြီး။
 သူ့အဖေနဲ့မတည့်တဲ့၊ သူ့အဖေအကျဥ်းချထားတဲ့ ငရဲဘုံတားတားရက်စ်(Tartarus) က ဆိုက်ကလော့(Cyclopes) တွေနဲ့ ဟက်ကာတွန်ခိုင်ရားစ် (Hecatoncheires)တွေရဲ့ အကူအညီရဖို့အတွက် သူတို့ကို တားတားရက်စ်ကနေလွတ်မြောက်အောင် ကူညီခဲ့ရတယ်။
တားတားရက်စ်ရဲ့ တံခါးကြီးကို ရိုက်ချိုးလိုက်တဲ့အခါမှာ "‌ဟေး"ဆိုပြီး တစ်ခဲနက်ထွက်လာတဲ့ အသံကြီးနဲ့အတူ ဇူးစ် သိလိုက်တာက သူ့အတွက် အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ မဟာမိတ်အင်အားစုကြီးတစ်ခုရလိုက်ပြီ ဆိုတာပါပဲ။

ငရဲဘုံတားတားရက်စ်က လွတ်ပြီးတာနဲ့ အဆမတန်ကြံ့ခိုင်သန်စွမ်းလွန်းလှတဲ့ ဆိုက်ကလော့တွေက ကျေးဇူးတုန့်ပြန်တဲ့အနေနဲ့ ဇူးစ်အတွက် မိုးကြိုးလက်နက်တွေကိုဖန်တီးထုဆစ်ပေးတော့တယ်။
နဖူးအလည်တည့်တည့်မှာ မျက်လုံးတစ်လုံးပဲ ပါတဲ့ ဧရာမ ဆိုက်ကလော့ညီအစ်ကိုတွေက တိုက်ခိုက်ရေးမှာအားကိုးရရုံမက ထူးချွန်တဲ့ပန်းပဲဆရာတွေလဲဖြစ်ကြတာကိုး။
ဆိုက်ကလော့တွေက ဇူးစ်ရဲ့ တစ်ခြားညီအစ်ကိုတွေဖြစ်တဲ့ ပိုဆီဒန် (Poseidon)နဲ့ ဟေးဒီးစ်(Hades)တို့အတွက်လဲ လက်နက်တန်ဆာတွေ ထုလုပ်ပေးခဲ့ကြပါသေးတယ်။
ပိုဆီဒွန်အတွက် လက်နက်အဖြစ်ကိုင်ဖို့ သုံးခွမှိန်းကြီးနဲ့ ဟေးဒီးစ် အတွက် ကိုယ်ပျောက်စေနိုင်တဲ့ သံခမောက်ပါ။

ဆိုက်ကလော့တွေနဲ့ အတူ အချုပ်အ‌‌နှောင်ကနေ ဇူးစ် လွှတ်ပေးခဲ့တဲ့ဟက်ကာတွန်ခိုင်ရားစ်တွေကတော့ အရွယ်အားဖြင့် အင်မတန်ကြီးမားပြီး ထွားကျိုင်းသန်မာတဲ့ ‌လက်ပေါင်းတစ်ရာ၊ ခေါင်းပေါင်း ငါးဆယ်ရှိတဲ့ သတ္တဝါကြီးတွေ။
ဒီသတ္တဝါမျိုး ၃ ကောင်လောက်နဲ့တိုက်ရတဲ့ ဘယ်သူမဆို အရေးမနိမ့်ဖို့အတွက် အကြီးအကျယ် ရုန်းကန်ရမှာ အသေအချာပဲ။
တိုက်တန်ထဲက သူတို့ဘက်ကိုပူးပေါင်းလာတဲ့ ပရိုမီးသီးရက်စ် (Prometheus)နဲ့ ညီတော်မောင် အပီမီးသီးရက်စ်(Epimethius) တို့ရဲ့ ခွန်အားကလဲ တိုက်ပွဲဝင် ဇူးစ်တို့ ညီအစ်ကို၊မောင်နှမတွေအတွက် အထောက်အပံ့ကြီးကြီးမားမားဖြစ်ခဲ့တာ အသေအချာပဲ။
ခက်ခက်ခဲခဲနဲ့ ၁၀ နှစ်လောက်တိုက်အပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ မိုးကြိုးလက်နက်ပိုင်ရှင် ဇူးစ်တို့အဖွဲ့က စစ်ပွဲကို အပြီးအပြတ်အောင်မြင်ခဲ့တော့တယ်။

 တိုက်တန်တွေကို အပြစ်အသီးသီးပေးပြီးတဲ့နောက်...

ကောင်းကင်ကို မိုးကြိုးသွားပိုင်ရှင် ဇူးစ်။
ရေပြင်ကို သုံးခွမှိန်းပိုင်ရှင် ပိုဆီဒင်။
မြေအောက်ကမ္ဘာ တားတားရက်စ်ကို ကိုယ်ပျောက်ခမောက်ပိုင်ရှင် ဟေးဒီးစ်။
အစွမ်းအထက်ဆုံးနတ်ဘုရားသုံးပါးက နယ်မြေတွေ အသီးသီး  ခွဲခြမ်းလို့ စိုးမိုးအုပ်ချုပ်ခဲ့ကြတော့တာပါပဲ။

ပရိုမီးသီးရက်စ်(Prometheus)
''''''''''''''''''''''''''''''''''
ပရိုမီးသီးရက်စ် ဆိုတဲ့နာမည်က ရှေ့ရေးကိုကြိုတွေးသူလို့ အဓိပ္ပါယ်ရတယ်။
အကြံဉာဏ်ကောင်းသူ၊ တရားမျှတမှုကိုလိုလားသူ၊ သနားကြင်နာတတ်သူဖြစ်တယ်။
ပရိုမီးသီးရက်စ်ရဲ့အဖေ လပ္ပီးတပ်စ်(Lapetus) က အဲဒီအချိန်ကနတ်ဘုရားတို့ရဲ့ ဘုရင် ခရိုးနပ်စ်ရဲ့ ညီ၊ တိုက်တန်တစ်ဦးဖြစ်လို့ ပရိုမီးသီးရက်စ်ကလဲ တိုက်တန်မျိုးပါပဲ။
သူ့ ဦးလေး နတ်ဘုရားဘုရင်ခရိုးနပ်စ်ရဲ့သားဖြစ်တဲ့ ဇူးစ်က ခရိုးနပ်စ်ကို ပုန်ကန်တဲ့အခါမှာ သူ့ ညီအစ်ကို ဝမ်းကွဲဘက်ကနေစစ်ပွဲကို ဝင်တိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။
သူ့ ဦးလေး ခရိုးနပ်စ်နဲ့ တိုက်တန်မျိုးတွေက တစ်ဖက်၊ သူ့ ညီအစ်ကိုဝမ်းကွဲ ဇူးစ်နဲ့မောင်နှမတွေကတစ်ဖက်တိုက်ခဲ့ကြတဲ့ စစ်ပွဲကြီးမှာ သူတင်မက သူ့ ညီ အပီမီးသီးရက်စ်ကိုပါ ဇူးစ်တို့ဘက်က ဝင်တိုက်ပေးဖို့ ဆွဲဆောင်စည်းရုံးနိုင်ခဲ့တယ်။
ညီဖြစ်သူရဲ့ အပီမီးသီးရက်စ်ဆိုတဲ့ နာမည်ကတော့ ပရိုမီးသီးရက်စ်နဲ့ ပြောင်းပြန် 'နောင်မှအကြံရသူ' လို့အဓိပ္ပါယ်ရတယ်။

လူကိုဖန်တီးခြင်း
''''''''''''''''''''''''''''''''''''
စစ်ပွဲ‌အောင်နိုင်ပြီးတဲ့နောက် အိုလံပစ်တောင်ပေါ်မှာ မြို့နန်းတည်၊ မောင်နှမသားသမီးတစ်စုနဲ့ နတ်ဘုရားတွေကို စိုးမိုးနေတဲ့ဇူစ်းဟာ ကြာတော့လဲပျင်းလာတယ်။
တစ်နေ့မှာတော့ အကြံတစ်ခုရလာတဲ့ ဇူးစ်က ပရိုမီးသီးရက်စ်တို့ ညီအစ်ကို ကိုခေါ်ဖို့ တံခါးပေါက်နဲ့ အနီးဆုံးပလ္လင်မှာထိုင်နေတဲ့ သားတော် ခြေမြန်ဟားမီစ်ကို လွှတ်လိုက်တယ်။
ဖိနပ်မှာတောင်ပံပါတဲ့ ဟားမီစ်က နတ်ဘုရားနဲ့ နတ်ဘုရားမ စုစုပေါင်း ၁၃ဦးနန်းစံနေတဲ့ ညီလာခံခန်းမကနေ လှစ်ခနဲပျံထွက်သွားပြီး ပရိုမီးသီးရက်စ်ကို သတင်းပို့ဖို့ထွက်သွားတော့တယ်။

ပရိုမီးသီးရက်စ်နဲ့ အပီမီးသီးရက်စ်တို့ ညီအစ်ကိုရောက်လာတဲ့အခါမှာ ဇူးစ်က အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။

"ကဲ....တိုက်တန်ညီအစ်ကိုတို့...............ငါတို့ကို ဖျော်ဖြေနိုင်တဲ့ သတ္တဝါတွေ၊ နတ်ဘုရားတွေရဲ့စိတ်ကို အပန်းပြေစေမယ့် အရာတွေ၊ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတဲ့ သက်ရှိတွေကို ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်မှာ ဖန်တီးကြပေတော့"

အပီမီးသီးရက်စ်က သတ္တဝါလေးတွေကို စပြီးဖန်တီးလိုက်၊ နတ်ဘုရားတွေရဲ့ လက်ဆောင်တစ်ခုချင်းစီကို သတ္တဝါတစ်ကောင်ချင်းစီမှာ ထည့်ပေးလိုက်နဲ့ အလုပ်တွေများတော့တာပေါ့။
ငှက်တွေကို တောင်ပံထည့်ပေးလိုက်ပြီး၊ သားရိုင်းတွေကိုတော့ ခွန်အားနဲ့ အစွယ်တွေထည့်ပေးလိုက်တယ်။
တစ်ချို့ သတ္တဝါတွေကို အကြေးခွံထည့်ပေးပြီး တစ်ချို့ကိုတော့ ဆူးတောင်တွေပေးလိုက်တယ်။
လျင်မြန်ဖြတ်လတ်မှုကို လက်ဆောင်အနေနဲ့ ရတဲ့သတ္တဝါရှိသလို၊ ရေထဲမှာ ကူးခပ်ရှင်သန်နိုင်စွမ်းကို ရတဲ့သတ္တဝါတွေလဲ ရှိကြတယ်။

သတ္တဝါတွေဖန်တီးလိုက် လက်ဆောင်တွေထည့်ပေးလိုက်နဲ့ အပီမီးသီးရက်စ်က အလုပ်များနေချိန်မှာ အစ်ကိုဖြစ်သူ ပရိုမီးသီးရက်စ်ကတော့ ရွံ့စေးတွေနဲ့ အရာတစ်ခုကိုပုံဖော်နေခဲ့တယ်။
နတ်ဘုရားတွေနဲ့ အသွင်သဏ္ဌာန်ချင်း ဆင်တဲ့အရာတစ်ခုကို ရွံ့စေးကနေပုံဖော်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ အဲဒီအရာက လူသားဖြစ်လာခဲ့ပြီး ကမ္ဘာမြေကို စိုးမိုးမယ့် မျိုးစိတ်တစ်ခုရဲ့ အစ ဖြစ်လာခဲ့တယ်။
ပရိုမီးသီးရက်စ်ရဲ့ လူသားတွေဟာ အသက်တွေရာပေါင်းများစွာရှည်ကြပြီး အနာရောဂါကင်းကြတယ်။
က‌လေးဘဝက နေလူကြီးဖြစ်ဖို့ နှစ်တစ်ရာလောက်ကြာပြီး ပျော်ရွှင်ကျန်းမာကြတယ်။

မီးကိုဆုံးရှုံးရသောလူသားများ
""""""""""""""""""""""""""""
တစ်နေ့မှာတော့ မက်ကွန်း(Mecone) လို့ခေါ်တဲ့အရပ်ဒေသမှာ မသေမျိုးဖြစ်တဲ့ နတ်ဘုရားတွေနဲ့ သေမျိုးဖြစ်တဲ့ လူသားတွေရောနှောတွေ့ဆုံကြတဲ့ပွဲကြီးလုပ်ကြတယ်။
နွားတစ်ကောင်ကို ပရိုမီးသီးရက်စ်ကိုပေးလိုက်ပြီး အသားတွေကို လူသားတွေနဲ့ နတ်ဘုရားတွေကြားမှာ ‌ဝေခြမ်းရေးလုပ်ဖို့ ဇူးစ်က တာဝန်ပေးလိုက်တယ်။
သူဖန်တီးထားတဲ့ လူသားတွေကို ချစ်ခင်ရင်းစွဲရှိတဲ့ ပရိုမီးသီးရက်စ်က ဟင်းလျာကို နှစ်ဖို့ ခွဲတဲ့အခါမှာ လူသားတွေအသာရစေဖို့ အကြံအဖန်တစ်ခုလုပ်ခဲ့တယ်။
အဲဒါကဘာလဲဆိုတော့ အင်မတန်ဆူဖြိုးတဲ့၊ နူးညံ့ကောင်းမွန်တဲ့အသားတွေကို အပေါ်ကနေ အမဲကလီစာတွေဖုံးထားတဲ့ အသားခွက်ရယ်၊ အရိုးတွေကို အပေါ်ကနေ အဆီတွေနဲ့ဖုံးထားတဲ့ အသားခွက်ရယ်၊ အဲဒီနှစ်ခုထဲက ကြိုက်ရာရွေးဖို့ ဇူးစ်ကိုပေးလိုက်တာပါ။
ဇူးစ်ကလဲ အဆီဖုံးထားတဲ့ အရိုးခွက်ကို နတ်ဘုရားတွေအတွက်ရွေးလိုက်ပါတယ်။
လူသားတွေကတော့ ကလီစာတွေနဲ့ အုပ်ထားတဲ့ အသားကောင်းတွေပါတဲ့ခွက်ကို ရလိုက်တာပေါ့။
အဲဒီကတည်းကစပြီး လူသားတွေက နတ်ဘုရားတွေကို အရိုးတွေ၊ အဆီတွေနဲ့ ပူဇော်ပသပြီး သူတို့ကတော့ အသားကောင်းတွေကို စားတဲ့ အလေ့ဖြစ်လာတော့တာပါပဲ။
ကလိမ်ကျခံလိုက်ရတယ်လို့ သိရတဲ့အခါမှာ ဇူးစ်က အမျက်ထွက်သွားပြီး လူသားတွေအတွက် ပေးထားတဲ့လက်ဆောင်၊ အသားတွေကို ချက်ပြုတ်တဲ့အခါမှာ လူသားတွေသုံးတဲ့ 'မီး' ကို ပြန်သိမ်းသွားပါလေရော။

"နင်တို့မှာ မီးမရှိရင် အဲဒီအသားကောင်းတွေကို ဘာနဲ့ ဖုတ်၊ ကင်၊ ချက်၊ ပြုတ်ပြီး စားကြမလဲ ကြည့်ကြသေးတာပေါ့" လို့ ကြုံးဝါးရင်းနဲ့ပေါ့။

ဒီလိုနဲ့ လူသားတွေအတွက် ညအခါအလင်းရောင်ပေးတဲ့၊ ချမ်းအေးချိန်မှာ အ‌နွေးဓါတ်ပေးတဲ့၊ ချက်ပြုတ်ရာမှာသုံးတဲ့၊ အလွန်အသုံးဝင်တဲ့ 'မီး' ဟာ လူသားတွေဆီကနေ ဆုံးရှုံးသွားပါလေတော့တယ်။

မီးကိုပြန်ခိုးပေးတဲ့ ပရိုမီးသီးရက်စ်
"""""""""""""""""""""""""""""
လူသားတွေကိုချစ်မြတ်နိုးတဲ့ ပရိုမီးသီးရက်စ်ကဒီကိစ္စကို မကျေနပ်ပါဘူး။
လူသားတွေအတွက် မျှတမှုရှိတယ်လို့လဲ မထင်ပါဘူး။
ဒါ‌ကြောင့်ပဲ အိုလမ်ပစ်တောင်ပေါ်ကိုတက်ပြီး ဇူးစ်ရဲ့ သားတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ဟက်ဖက်စ်တက်စ်(Hephaestus)ပန်းပဲလုပ်နေတဲ့ ပန်းပဲဖိုကနေ မီးကိုပြန်သွားခိုးလာပါတယ်။
စမုန်စပါးပင် အကြီးကြီးတစ်ခုရဲ့ ရိုးတံထဲမှာ မီးကိုခိုးထည့်လာခဲ့ပြီး လူသားတွေကို ပြန်ပေးခဲ့တာပါ။
မီးကို အသုံးချပြီး လက်နက်ကိရိယာတွေပါ လုပ်နိုင်လာတဲ့နောက်မှာ လူသားတွေရဲ့ တိုးတက်မှုဟာ ပိုပြီးလျင်မြန်လာခဲ့ပေမဲ့ ပရိုမီးသီးရက်စ်ကတော့ ဇူးစ်နတ်ဘုရားရဲ့  ပြင်းထန်တဲ့အမျက်ကိုရင်ဆိုင်ရပါတော့ယ်။