ဂရိဒဏ္ဍာရီ (၃)

ပြစ်ဒဏ်ခံ ပရိုမီးသီးရပ်စ်နဲ့ လူသန်ကြီး ဟာကြူလီ (သို့မဟုတ်) ဟာရကယ်လ်
*************************************************************
လေကြမ်းတွေ တစ်ဝေါဝေါတိုက်နေတဲ့ မတ်မတ်စောက်စောက်ကော်ကေးဆပ်တောင်တန်းမြင့်ကြီးရဲ့ ထိပ်ကကျောက်စွန်းတစ်ခုပေါ်မှာ သွေးအလိမ်းလိမ်းနဲ့ လူတစ်ယောက်။
ခြေရော၊ လက်ရော သံကြိုးတွေနဲ့ နှောင်တည်းခံထားရလို့ မလှုပ်ရှား မသွားလာနိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်။
သူ့ရင်ဘတ်က ဟောင်းလောင်းပွင့်နေပြီး သူ့အသည်းကိုတော့ လင်းယုန်ငှက်ကြီးတစ်ကောင်က သန်မာတဲ့နှုတ်သီးချွန်ကြီးနဲ့ စိမ်ပြေနပြေထိုးစားနေတယ်။
တစ်ချက်၊ တစ်ချက်မှာ သံမဏိလိုထက်တဲ့ လင်းယုန်လက်သည်းတွေနဲ့ ရင်ဘတ်ကိုထိုးခွဲပြီး နံရိုးအောက်ကအသည်းတွေကိုပါပေါ်စေလို့ ပွဲတော်ကောင်းကောင်းကြီးတည်နေလေရဲ့။

သံကြိုးတွေနဲ့ ချည်‌ခံထားရတဲ့သူကတော့ အသည်းခိုက်အောင်နာကျင်တဲ့ဒဏ်ကို အံတင်းတင်းကြိတ်လို့ခံရင်း မျက်လုံးတွေကိုစုံမှိတ်၊ ညကိုသာမြန်မြန်ရောက်စေဖို့ ဆန္ဒပြင်းပြနေရှာတယ်။
ညရောက်ရင် အသည်းကပြန်ပြည့်လို့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကလဲအကောင်းပကတိပြန်ဖြစ်သွားမယ်မဟုတ်လား။
တကယ်တော့ သူကလူသားတစ်ယောက်လဲ မဟုတ်ပါဘူး။
ထာဝရရှင်သန်တဲ့ နတ်ဘုရားမျိုးနွယ်ဖြစ်လို့ မသေနိုင်ပဲ နေ့စဥ် ထပ်ကာ၊ ထပ်ကာ ညှင်းဆဲခံ၊ ပြစ်ဒဏ်ခံနေရတဲ့ လူသားတို့ရဲ့ ဖန်တီးသူ ပရိုမီးသီးရပ်စ်။
နတ်ဘုရားတို့ရဲ့ စံရာ အိုလံပစ်တောင်ပေါ်ကမီးကိုခိုးယူပြီး လူသားတွေကို ပေးခဲ့တဲ့ ပရိုမီးသီးရပ်စ်။
ကိုယ်တိုင် တိုက်တန်(Titan) တစ်ယောက်ဖြစ်ပေမယ့် ဇူးစ်နတ်ဘုရားနဲ့ အတူ တိုက်တန် တွေကို တိုက်ပွဲဝင်ပြီး ဇူးစ်နဲ့ အိုလံပစ်သား တွေကို နန်းတင်ပေးခဲ့တဲ့ ပရိုမီးသီးရပ်စ်။
လူသားတွေကိုချစ်မြတ်နိုးပြီး၊ လူသားတို့ကို ဗိသုကာ၊ အနုပညာ၊ နက္ခတ်တာရာက စလို့ သိပ္ပံပညာ အတတ်ပညာမျိုးစုံသင်ပေးခဲ့တဲ့ ပရိုမီးသီးရပ်စ်။
ဖြစ်ပြီးမှမြင်တတ် တွေးတတ်သူ အပီမီးသီးရပ်စ် (Epi-metheus) ရဲ့အစ်ကို၊ မဖြစ်ခင်ကြိုမြင် ကြိုတွေးနိုင်သူ တိုက်တန်နတ်ဘုရား ပရိုမီးသီးရပ်စ် (Pro-metheus) ပါ။

နှုတ်သီးကို‌မြှောက်၊ အသည်းကိုပေါက်ဖို့ နောက်တစ်ခေါက်ပြင်တဲ့အခိုက်မှာပဲ လေကိုတိုးလာတဲ့ 'ရွှီး' ဆိုတဲ့အသံတစ်ခုနဲ့အတူ လင်းယုန်ငှက်ကြီးဟာ ပရိုမီးသီးရပ်စ်ရဲ့အပေါ်ကနေ ဒလိမ့်ခေါက်ကွေးပြုတ်ကျသွားတယ်။
ငှက်ဆိုးကြီးရဲ့လည်ပင်းမှာတော့ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေသေးတဲ့ မြှားတံကြီးက နက်နက်နဲနဲစိုက်ဝင်လို့။
တောင်ပံကို တစ်ဖြတ်ဖြတ်ခတ်၊ ကျောက်ဆောင်ပေါ်မှာလူလိမ့်ရင်း ခဏတွင်းမှာပဲ လင်းယုန်ငှက်ကြီးဟာ အသက်ကုန်သွားတော့တယ်။
လေးကိုကိုင်ပြီး ပရိုမီးသီးရပ်စ်နားကို လျှောက်လာတာက ခြင်္သေ့သားရေကြီးကိုဝတ်ရုံအဖြစ်ခြုံထားတဲ့ သန်မာထွားကြိုင်းတဲ့လူတစ်ယောက်။

"သင်သည်ကား ငှက်လင်းယုန်၏ အသည်းဖောက်စားခြင်းကို အချိန် အဆုံးအစမရှိခံနေရသော တိုက်တန်ကြီး ပရိုမီးသီးရပ်စ်ပင် ဖြစ်လိမ့်မည်။"

" မှန်ပေသည်။ ငါ၏ ဒုက္ခကို အဆုံးသတ်ပေးသော ခွန်အားဗလနှင့်ပြည့်စုံသည့်လူငယ်...သင်ကား မည်သူနည်း"

" ကျွန်ုပ်အမည်ကို လူအချို့က ဟာရကယ်လ် (Heracles)  ဟုခေါ်ကြ၍ အချို့က ဟာကြူလီ (Hercules)  ဟုခေါ်ကြသည်။

အားလုံးက တစ်ညီတစ်ညွတ်ထဲ ခေါ်ကြသည်မှာ လူသားတို့တွင် အသန်မာဆုံးသူ၊ လူသားတို့တွင် အစွမ်းဆောင်နိုင်ဆုံးသောသူ၊ နတ်တို့ဘုရင်ဇူးစ်နတ်ဘုရား၏ သားတော် ဟုပင်။

ရန်သူများက ကျွန်ုပ်ကို သားရဲထက်ပင်ကြောက်ရွံ့ကြ၍ မိတ်ဆွေများကနတ်ဘုရားအလား ချီးမြှောက်အားထားကြသည်။

အခက်အခဲမျိုးစုံဖြတ်၍ ကြမ်းတမ်းလှသောခရီးကိုနှင်ခဲ့သည့် ကျွန်ုပ်ကား သင့်အား ကျိန်စာမှ လွတ်မြောက်စေမည့်သူပင်"

" ယုံကြည်ချက်ခိုင်မာသည့် သူရဲကောင်းလုလင်...သင်သည် ဇူးစ်၏ လင်းယုန်ကို သုတ်သင်နိုင်သော်လည်း ပန်းပဲအကျော်အမော် ဟက်ဖက်စတပ်စ် ကိုယ်တိုင်သွန်းလုပ်ခဲ့သည့်၊ ငါကဲ့သို့တိုက်တန်တစ်ယောက်ကိုပင် အကျဥ်းချနိုင်အောင်ခိုင်မာလှသည့် သံကြိုးကို ဖြတ်နိုင်ပါမည်လော "

တစ်မိုးအောက် တစ်ယောက်အသန်ဆုံးလို့ ပြောရလောက်အောင် သူမတူအောင်သန်စွမ်းတဲ့ လူစွမ်းကောင်းဟာရကယ်လ် က ပရိုမီးသီးရပ်စ်ကိုချုပ်နှောင်ထားတဲ့သံကြိုးကို လက်ဗလာနဲ့ဆွဲဖြတ်လိုက်ပြီး တိုက်တန်နတ်ဘုရားကို လွတ်‌မြောက်စေလိုက်တယ်။

လွတ်မြောက်သွားတဲ့ ပရိုမီးသီးရပ်စ်က အတုံ့အပြန်အနေနဲ့ ဘာအကူအညီပေးရမလဲ မေးတဲ့အခါ ဟာရကယ်လ်က သူ့ရဲ့  စွန့်စားခန်းနဲ့ ခရီးစဥ်ရှည်ကြီးအကြောင်းကို ရှင်းပြတယ်။

ရူးသွပ်စဥ်ခဏမှာ လုပ်ခဲ့မိတဲ့အပြစ်ကြီးတစ်ခုအတွက် ပြန်ပေးဆပ်ဖို့နဲ့ နတ်ဘုရားတွေရဲ့ ကောင်းချီးပေးတာကိုရဖို့ အတွက် ဟာရကယ်လ် ဟာနှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် ခက်ခဲလွန်းမက ခက်ခဲတဲ့၊ မဖြစ်နိုင်ဘူးထင်ရတဲ့ အလုပ်ကြီးတွေကို တာရင်း (Tiryn) ရဲ့ဘုရင် ယူရီးစ်သီးရပ်စ် (Eurystheus) ခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ်ပေးရတယ်။
စုစုပေါင်း အလုပ်ကြီးတစ်ဆယ့်နှစ်ခုလုပ်ရမယ့်ထဲက  ဆယ်ခုကိုအောင်မြင်စွာပြီးမြောက်ခဲ့ပြီ။

သူခြုံထားတဲ့ ခြင်္သေ့ရေကြီးက ပထမဆုံးအလုပ်ဖြစ်တဲ့ နီမီရန်ခြင်္သေ့ (Nemean lion)ကို သတ်တဲ့အလုပ်ကရတဲ့ အောင်ပွဲအထိမ်းအမှတ် ဆုလာဘ်။
ဓါး၊လှံ၊လေးမြားမတိုးအောင် ခိုင်ခံ့ထူထဲလှတဲ့သားရေပိုင်ရှင် ဆိုးသွမ်းလှတဲ့ ဧရာမနီမီရန်ခြင်္သေ့ကြီးကို နပန်းဝင်လုံး၊ သူ့ရဲ့ကြီးမားတဲ့ခွန်အားကိုသုံးလို့ အဲဒီခြင်္သေ့ကြီးကို လည်ပင်းညှစ်ပြီး သတ်ခဲ့ရတာ။
ခြင်္သေ့ရေကိုတော့ ခြင်္သေ့ကြီးရဲ့ လက်သည်းကိုသုံးပြီးဆုတ်၊ ကိုယ်ပေါ်မှာလွှမ်းခြုံပြီး ချပ်ဝတ်တန်ဆာအဖြစ်ဝတ်လို့ ရန်သူပေါင်းများစွာနဲ့တိုက်ခိုက်ရာမှာ ဓါးလှံလက်နက်ပြီးတဲ့ အကာအကွယ်ဖြစ်စေခဲ့တယ်။

အခု တစ်ဆယ့်တစ်ခုမြောက်အလုပ်အတွက် ပရိုမီးသီးရပ်စ်ရဲ့အကူအညီကို လိုလို့ရောက်လာခဲ့တာ။

သေခြင်းမှလွတ်မြောက်စေနိုင်သည့် ရွှေရောင်ပန်းသီး
*****************************************
ဒီတစ်ခါ ဘုရင် ယူရီးစ်သီးရပ်စ်ခိုင်းတဲ့အလုပ်က  နေဝင်ချိန်ကို‌စောင့်ရှောက်တဲ့ ဟက်စ်ပီးရိုက် (Hesperides) နတ်သမီးလေးတွေရဲ့ ဥယျာဥ်ထဲက ရွှေရောင်ပန်းသီးတွေကို သွားယူရမယ့်အလုပ်။
ဟက်စ်ပီးရိုက်နတ်သမီးလေးတွေဆိုတာက တိုက်တန်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ အတ်လပ်စ် (Atlas) ရဲ့ သမီးလေးတွေ၊ တစ်နည်းအားဖြင့် ပရိုမီးသီးရပ်စ်ရဲ့ တူမလေးတွေ။

လွန်ခဲ့သောနှစ်ရာပေါင်းများစွာက တိုက်တန်တွေနဲ့ ဇူးစ်တို့အိုလံပစ်သားတွေ စစ်ဖြစ်ခဲ့ကြတဲ့အချိန်မှာ ပရိုမီးသီးရပ်စ်တို့ တိုက်တန်ညီအစ်ကိုလေးယောက်ထဲက ပရိုမီးသီးရပ်စ်နဲ့  အပီမီးသီးရပ်စ်တို့က ဇူးစ်ဘက်ကဝင်တိုက်ပြီး  အတ်လပ်စ် နဲ့ တစ်ခြားညီငယ်ကတော့ တိုက်တန်တွေဘက်ကတိုက်ခဲ့တယ်။
စစ်ကြီးပြီးသွားလို့ တိုက်တန်တွေရှုံးတဲ့အခါမှာ ဇူးစ်က ကြီးမားထွားကြိုင်းလှတဲ့ တိုက်တန်ကြီး အက်လပ်စ်ကို ကောင်းကင်ကြီးကို ထမ်းထားဖို့ အပြစ်ပေးခဲ့လိုက်တယ်။
အဲဒီကတည်းက ကောင်းကင်ကြီးကို ထမ်းထားရတာ ဒီနေ့အထိပဲ ဖြစ်တယ်။
ပန်းသီးဥယျာဥ်စောင့်တဲ့ ဟက်စ်ပီးရိုက်နတ်သမီးလေးတွေက တိုက်တန်ကြီး အက်လပ်စ်ရဲ့ သမီးလေးတွေ။

ရွှေရောင်ပန်းသီးပင်ရဲ့ ပိုင်ရှင်က ဇူးစ်နတ်ဘုရားရဲ့ မိဖုရားခေါင်ကြီး ဟီးရာ (Hera)။
စားလိုက်ရင် ထာဝရအသက်ရှည်မှုကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်စေတယ်လို့ဆိုကြတဲ့ ဒီပန်းသီးပင်ကို စောင့်ရှောက်ဖို့ ဟက်စ်ပီးရိုက် နတ်သမီးတွေတင်မက ခေါင်းပေါင်းတစ်ရာရှိတဲ့ မြွေနဂါးကြီး လေဒန် (Laydon) ကိုပါအစောင့်အရှောက်အဖြစ် ဟီးရာကတာဝန်‌ပေးထားတယ်။
မြွေနဂါးကြီး လေဒန်မှာက ခေါင်းပေါင်းတစ်ရာရှိတော့ ခေါင်းဘယ်နှစ်ခေါင်းအိပ်အိပ်၊ ကျန်တဲ့ခေါင်းတွေက တစ်ခေါင်းမဟုတ်တစ်ခေါင်းနိုးနေတတ်လို့ ၂၄နာရီပတ်လုံး ရွှေပန်းသီးပင်ကို ဘယ်သူမှကပ်လို့မရအောင်ကြည့်ထားနိုင်စွမ်းရှိတာပေါ့။

ဒီဥယျာဥ်က နေဝင်ရာ အနောက်အရပ်မှာရှိတယ်ဆိုတာကလွဲလို့ ဘယ်နေရာမှာ ရှိမှန်းဘယ်သူမှမသိကြဘူး။
အနောက်ဖက်အရပ်ကိုဦးတည်ပြီးထွက်လာခဲ့တဲ့ ဟာရကယ်လ်က ပရိုမီးသီးရပ်စ်ကို ကယ်တင်ပြီးတဲ့နောက် ဥယျာဥ်ရဲ့တည်နေရာကို သိလိုကြောင်းမေးတယ်။

" လေးမြားအတတ်ကို တစ်ဖတ်ကမ်းခတ်တတ်သော ရဲရင့်သည့်သူရဲကောင်းလူငယ် ဟာရကယ်လ်...နားစိုက်၍ မှတ်သားလော့။
ဤ အရပ်မှ အနောက်စူးစူးသို့ ဆက်သွားလျင် အင်မတန်မြင့်မားမတ်စောက်လှပြီးလျှင် တိမ်ဆိုင်တိမ်လိပ်ကြားမှ ကောင်းကင်သို့တိုင်ထိနေသည့် တောင်ထွတ်ကြီးကိုတွေ့ရအံ့။
၎င်းတောင်ထွတ်ကြီးကား အမှန်စင်စစ် တောင်မဟုတ်ပေ။
ဇူးစ်နတ်ဘုရား၏ အပြစ်ပေးခြင်းဖြင့် ကောင်းကင်ကြီးကို ထမ်းပိုးထားရသော ငါ၏ညီတော် တိုက်တန်တစ်ဦးဖြစ်သူ အတ်လပ်စ်ဖြစ်ပေသည်။
ကောင်းကင်ကြီးမှဆီး၍ ကြည့်ခြင်းဖြင့် ကမ္ဘာမြေတစ်ခွင်တွင် အတ်လပ်စ် မမြင်နိုင်သည့်အရပ်မရှိပေ။
သူ့ထံသွားရောက်၍ သူ့သမီးတော်များစောင့်ရှောက်သည့် ဟီးရာ၏ဥယျာဥ်တည်ရာ အရပ်ကိုမေးလော့ "

အတ်လပ်စ်
*********
ပရိုမီးသီးရပ်စ်ရဲ့ လမ်းညွှန်မှုနဲ့ ဟာရကယ်လ်ဟာ လူ့ဘီလူးကြီး အတ်လပ်စ်ရှိရာကိုရောက်ရှိခဲ့တယ်။
ကောင်းကင်ကို ထမ်းပိုးထားတဲ့ အတ်လပ်စ်ရဲ့ ဝန်ကို တောင်မြင့်ကြီးတစ်ခုပေါ်တက်လို့၊ ကောင်းကင်ကြီးကို ကူထမ်းပေးထားခြင်းနဲ့ကူညီပေးလိုက်တဲ့အခါ အတ်လပ်စ်ဟာ ပန်းသီးယူပေးဖို့ ဥယျာဥ်ရှိရှာအရပ်ကို ကြီးမားတဲ့ခြေလှမ်းကြီးတွေလှမ်းလို့ ခဏအတွင်းမှာရောက်ရှိအောင် ထွက်သွားတော့တယ်။

ကောင်းကင်ကိုတောင်ထမ်းနိုင်လောက်အောင် သန်မာတဲ့ဟာရကယ်လ်ကတော့ အတ်လပ်စ်ကိုယ်စား ကောင်းကင်ကြီးကိုထမ်းလို့ အတ်လပ်စ်ပြန်အလာကိုစောင့်ရင်းနဲ့ပေါ့။

အချိန်တစ်ခုကြာသွားတဲ့အခါမှာ ရွှေရောင်ပန်းသီးကိုကိုင်လို့ အတ်လပ်စ်ပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်။

"ငါသည် မလှုပ်မယှက်ပဲ ကောင်းကင်ကြီးကို ထမ်းပိုးထားခဲ့ရသည်မှာ နှစ်ရာပေါင်းများစွာကြာခဲ့ပြီ။
တစ်နေရာထဲတွင်နေရသည့်ဘဝမှ လွတ်လပ်စွာသွားလာခွင့်ကိုရသည့်ကာလမှာ တိုတောင်းလွန်းလှသည်။
သင့်ကိုယ်စား ရွှေရောင်ပန်းသီးကို သင်ပြောသည့် ဘုရင် ယူရီးစ်သီးရပစ်ထံသို့ သွားပို့ခွင့်ပေးပါလေ"

ကောင်းကင်ကြီးကိုထမ်းထားရတဲ့ ဒုက္ခကလွတ်မြောက်သွားတဲ့ အတ်လပ်စ်က ဟာရကယ်လ်ကို သူ့နေရာမှာ လူစားလဲဖို့ ကြံစည်တာပါ။

"ကောင်းလှပါပြီ တိုက်တန်နတ်ဘုရား လပ္ပီးတပ်စ်၏သားတော်၊ ရှေ့ကိုကြိုမြင်နိုင်သူ ပရိုမီးသီးရပ်စ်၏ညီ တိုက်တန်ကြီး အတ်လပ်စ်။
သင်မသွားမှီ ကျွန်ုပ်၏ ပခုံးပေါ်မှကောင်းကင်ကြီးကို နေသားတကျထမ်းပိုးနိုင်ဖို့ ကူညီခဲ့ပါ။
ခဏသာသင်သွားမည်ဆို၍ ကောင်းကင်ကြီကိုသေချာမထမ်းထားရပါ။
ကောင်းကင်ကြီးကိုကြာရှည်ထမ်းနိုင်ဖို့ ပခုံးပေါ်ရှိ အခုအခံကို အတည်တကျနေရာချလိုသည်။
ခေတ္တခဏမျှ ကောင်းကင်ကြီးကို ပြန်လည်ထမ်းမ ထားပေးပါ။"

ဟာရကယ်လ်ရဲ့ စကားကြောင့် လူ့ဘီလူးကြီးအတ်လပ်စ်လဲ ပန်းသီးလေးကိုမြေပေါ်မှာချလို့ ကောင်းကင်ကြီးကို ဝင်ပြီးထမ်းပိုးပေးလိုက်တယ်။
သူ့ပခုံးပေါ်က ကောင်းကင်ကြီးရဲ့ ဝန်ကလွတ်သွားပြီဆိုတာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် မြေကြီးပေါ်က ရွှေရောင်ပန်းသီးလေးကိုကောက်ပြီး ဟာရကယ်လ်တစ်ယောက် သုတ်ချေတင်တော့တာပေါ့။

သူ့ကို လူစားထိုးပြီး ကောင်းကင်ထမ်းခိုင်းဖို့ကြံတဲ့ အတ်လပ်စ်ကို လှည့်စားပြီး မူလရည်မှန်းချက်အတိုင်း ရွှေရောင်ပန်းသီးလေးကို ဘုရင်ယူရီးစ်သီးရပ်စ်ဆီပို့ဖို့ ခရီးနှင်သွားတော့တယ်။
သူ့ကို လမ်းညွှန်မှုနဲ့ ဉာဏ်ပညာပေးလိုက်တဲ့ ပရိုမီးသီးရပ်စ်ကို ကျေးဇူးတင်စကားဆိုရင်းပေါ့။

အဲဒီလိုနဲ့ သန်စွမ်းသလောက် မဆုတ်မနစ် ဇွဲ၊ လုံ့လကြီးမားတဲ့ လူစွမ်းကောင်း ဟာရကယ်လ် (သို့) ဟာကြူလီဟာ ရှေ့ရေးကိုမျှော်တွေးနိုင်သူ ပရိုမီးသီးရပ်စ်ရဲ့ အကြံဉာဏ်ကိုကိုယူလို့ သူ့ရဲ့ ဧကာဒသမမြောက် အလုပ်ကြီးကို ပြီးမြောက်အောင်မြင်‌အောင်လုပ်နိုင်ခဲ့တယ်။

အတ်လပ်စ်ကတော့ ဘယ်မှမသွားရပဲ ကောင်းကင်ကြီးကိုဆက်ပြီးထမ်းပိုးထားရတဲ့ ဒုက္ခကိုခံရတာ နောက်ဆုံးတစ်နေ့မှာ မက်ဒူးဆာ (Medusa) မိစ္ဆာမကိုသတ်လာတဲ့ သူရဲကောင်း ပါဆီရပ်စ် (Perseus) ရောက်လာတဲ့အထိပဲ။
 ပါဆီရပ်စ်က အတ်လပ်စ်ကို မက်ဒူးဆာရဲ့ခေါင်းကို ပြလိုက်တဲ့အခါမှ မက်ဒူးဆာရဲ့မျက်လုံးတွေကိုစိုက်ကြည့်ရင်း ကျောက်စိုင်ကျောက်သား တောင်တန်းကြီးအဖြစ်ပြောင်းလဲလို့ အတ်လပ်စ်တောင်တန်းကြီး အဖြစ် ဘဝနိဂုံးချုပ်သွားခဲ့ပါတယ်။

မောင်ဇိ (၂၄၊ ၀၄၊ ၂၀၂၀)