အလုပ္ေတြ....အလုပ္ေတြ...အလုပ္ေတြ၊ သိမ္းၾကံဳးလုပ္ပစ္လိုက္မယ္။ ညနက္တဲ့ထိ၊ ေသလုေမ်ာပါးပင္ပန္းတဲ့ထိ၊ မ်က္လုံးေတြဖြင့္မရေအာင္ အိပ္ငုိက္လာတဲ့ထိ......။
ပန္းကန္ေတြ...ပန္းကန္ေတြ....ပန္းကန္ေတြ၊ သိမ္းၾကံဳးၿပီးေဆးပစ္လုိက္မယ္....။ တစ္အိမ္လုံးစားထားတဲ့ပန္းကန္ေတြ ကုန္ေအာင္ ေဆးပစ္လုိက္မယ္။ မ်က္လုံးေတြ က်ိန္းစပ္ၿပီး အိပ္ငိုက္လာတာေတာင္ မအိပ္ဘဲ အလုပ္ေတြပဲ ဖိလုပ္ပစ္လိုက္မယ္။ အလုပ္ေတြ...၊ အလုပ္ေတြ....၊ အလုပ္ေတြ။
စာေတြ...စာေတြ....စာေတြ....၊ သိမ္းၾကံဳးၿပီးေရးပစ္မယ္။ အဆက္မျပတ္ အားရပါးရ ေရးပစ္မယ္။ ေခါင္းက အေငြ႔ပ်ံတဲ့ထိ၊ လက္က မီးပြင့္တဲ့ထိ၊ မ်က္လုံးေတြ ကြ်တ္က်မတတ္ ဖန္တြတ္ ရဲလာတဲ့ထိ။ ဖန္တီးပစ္လိုက္မယ္ လွပတဲ့ အႏုပညာေတြ။ အားထုတ္ပစ္လိုက္မယ္ အႏုပညာအလုပ္ေတြ။ အလုပ္ေတြ...၊ အလုပ္ေတြ....၊ အလုပ္ေတြ။
အခန္းေတြ...အခန္းေတြ....အခန္းေတြ။ ရွင္းပစ္လုိက္မယ္...အခန္းေတြ။ ျမဴတစ္မွဳံေတာင္မက်န္ေအာင္ ရွင္းပစ္လိုက္မယ္။ ဖန္ေရာင္၊ မွန္ေရာင္လုိ ေျပာင္လက္လာေအာင္ သုတ္သင္ပစ္လုိက္မယ္။ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ လုပ္လုိက္မယ္...အခန္းရွင္းတဲ့အလုပ္ကိုေတာင္....။ အလုပ္ေတြ...၊ အလုပ္ေတြ...၊ အလုပ္ေတြ။
အလုပ္ေတြ...အလုပ္ေတြ...အလုပ္ေတြ။ လုပ္ပစ္လိုက္မယ္....အလုပ္ေတြ။ အစြမး္ကုန္ လုပ္ပစ္လုိက္မယ္...။ ကဲ့ရဲ ႔မခံရေအာင္ လုပ္ပစ္လုိက္မယ္ အလုပ္ေတြ...။ တသသ ဂုဏ္ယူေနရေအာင္လုပ္ပစ္လုိက္မယ္ အလုပ္ေတြ...။ အဓိပၸါယ္ေတြ ျပည့္ဝေနေအာင္ လုပ္ပစ္လုိက္မယ္....။ အလုပ္ေတြ....အလုပ္ေတြ....အလုပ္ေတြ................................။
လူတစ္ေယာက္အတြက္ အလုပ္ဆိုတာ ျဖစ္တည္မွဳရဲ ႔ သက္ေသ၊ အသက္ရွင္ေနထုိင္မွဳရဲ ႔ တန္ဖိုးျဖတ္မွတ္ေက်ာက္.....။ ၾကီးက်ယ္၊ က်ဆုံး၊ ျမင့္ျမတ္၊ နိမ့္က်၊ အစစ အရာရာရဲ ႔ အရင္းခံ......။ လုပ္ကိုလုပ္ရမယ္.....အလုပ္ေတြ...အလုပ္ေတြ...အလုပ္ေတြ။
အဲ....လူေသတစ္ေယာက္မွာေရာ??? လူေသတစ္ေယာက္မွာေရာ အလုပ္ေတြလုိလား....၊ လိုသလား...။ လုိေသးလား...။လိုပါ့မလား....။
ဟုတ္တယ္....ငါဟာလူေသတစ္ေယာက္....။ ငါ့မွာ အလုပ္ေတြ လိုေသးလား။ လိုေသးလား။ လိုေသးလား။
ငါ...........ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား။
ငါ့...........ျဖစ္တည္မွဳကို အသိအမွတ္ျပဳမယ့္သူေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား။
ငါ့............ျဖစ္တည္မွဳကို သက္ေသထူစရာမလိုေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လုပ္ျပရဦးမွာလား............။
ငါ...........ေက်ာ္ၾကားစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား ။ လိုဦးမလား။
ငါ.......... စားဝတ္ေနေရး ပူစရာမလိုေတာ့ဘူး။ အလုပ္ လုပ္ရဦးမွာလား။ လုပ္ရဦးမွာလား။
ငါ့.......... အတၱကို ၾကီးသထက္ၾကီးေအာင္ ေမြးျမဴစရာမလုိေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား။
င့ါ.......... ကဲ့ရဲ ႔သူေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြလုိဦးမလား..........။ လိုဦးမလား..................။
ငါ............မတပ္မက္ေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား လိုဦးမလား။
ငါ........... လူေသတစ္ေယာက္................။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား။။။။။။ လုိဦးမလား.............။
လူေသတစ္ေယာက္မွာ အလုပ္ဆိုတာ ရွိဦးမွာလား.....ရွိဦးမွာလား......................။
ဒီလိုနဲ႔ ငါ... တစ္..ျဖည္း...ျဖည္း... ပုပ္.....သိုး.........ေဆြး..............ေျမ့....................မွဳန္...........................မႊား................................လြင့္......................................................ျပယ္.................................................ေပ်ာက္...................................................ကြယ္...သြား......................................................................................။ ။
ပန္းကန္ေတြ...ပန္းကန္ေတြ....ပန္းကန္ေတြ၊ သိမ္းၾကံဳးၿပီးေဆးပစ္လုိက္မယ္....။ တစ္အိမ္လုံးစားထားတဲ့ပန္းကန္ေတြ ကုန္ေအာင္ ေဆးပစ္လုိက္မယ္။ မ်က္လုံးေတြ က်ိန္းစပ္ၿပီး အိပ္ငိုက္လာတာေတာင္ မအိပ္ဘဲ အလုပ္ေတြပဲ ဖိလုပ္ပစ္လိုက္မယ္။ အလုပ္ေတြ...၊ အလုပ္ေတြ....၊ အလုပ္ေတြ။
စာေတြ...စာေတြ....စာေတြ....၊ သိမ္းၾကံဳးၿပီးေရးပစ္မယ္။ အဆက္မျပတ္ အားရပါးရ ေရးပစ္မယ္။ ေခါင္းက အေငြ႔ပ်ံတဲ့ထိ၊ လက္က မီးပြင့္တဲ့ထိ၊ မ်က္လုံးေတြ ကြ်တ္က်မတတ္ ဖန္တြတ္ ရဲလာတဲ့ထိ။ ဖန္တီးပစ္လိုက္မယ္ လွပတဲ့ အႏုပညာေတြ။ အားထုတ္ပစ္လိုက္မယ္ အႏုပညာအလုပ္ေတြ။ အလုပ္ေတြ...၊ အလုပ္ေတြ....၊ အလုပ္ေတြ။
အခန္းေတြ...အခန္းေတြ....အခန္းေတြ။ ရွင္းပစ္လုိက္မယ္...အခန္းေတြ။ ျမဴတစ္မွဳံေတာင္မက်န္ေအာင္ ရွင္းပစ္လိုက္မယ္။ ဖန္ေရာင္၊ မွန္ေရာင္လုိ ေျပာင္လက္လာေအာင္ သုတ္သင္ပစ္လုိက္မယ္။ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ လုပ္လုိက္မယ္...အခန္းရွင္းတဲ့အလုပ္ကိုေတာင္....။ အလုပ္ေတြ...၊ အလုပ္ေတြ...၊ အလုပ္ေတြ။
အလုပ္ေတြ...အလုပ္ေတြ...အလုပ္ေတြ။ လုပ္ပစ္လိုက္မယ္....အလုပ္ေတြ။ အစြမး္ကုန္ လုပ္ပစ္လုိက္မယ္...။ ကဲ့ရဲ ႔မခံရေအာင္ လုပ္ပစ္လုိက္မယ္ အလုပ္ေတြ...။ တသသ ဂုဏ္ယူေနရေအာင္လုပ္ပစ္လုိက္မယ္ အလုပ္ေတြ...။ အဓိပၸါယ္ေတြ ျပည့္ဝေနေအာင္ လုပ္ပစ္လုိက္မယ္....။ အလုပ္ေတြ....အလုပ္ေတြ....အလုပ္ေတြ................................။
လူတစ္ေယာက္အတြက္ အလုပ္ဆိုတာ ျဖစ္တည္မွဳရဲ ႔ သက္ေသ၊ အသက္ရွင္ေနထုိင္မွဳရဲ ႔ တန္ဖိုးျဖတ္မွတ္ေက်ာက္.....။ ၾကီးက်ယ္၊ က်ဆုံး၊ ျမင့္ျမတ္၊ နိမ့္က်၊ အစစ အရာရာရဲ ႔ အရင္းခံ......။ လုပ္ကိုလုပ္ရမယ္.....အလုပ္ေတြ...အလုပ္ေတြ...အလုပ္ေတြ။
အဲ....လူေသတစ္ေယာက္မွာေရာ??? လူေသတစ္ေယာက္မွာေရာ အလုပ္ေတြလုိလား....၊ လိုသလား...။ လုိေသးလား...။လိုပါ့မလား....။
ဟုတ္တယ္....ငါဟာလူေသတစ္ေယာက္....။ ငါ့မွာ အလုပ္ေတြ လိုေသးလား။ လိုေသးလား။ လိုေသးလား။
ငါ...........ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား။
ငါ့...........ျဖစ္တည္မွဳကို အသိအမွတ္ျပဳမယ့္သူေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား။
ငါ့............ျဖစ္တည္မွဳကို သက္ေသထူစရာမလိုေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လုပ္ျပရဦးမွာလား............။
ငါ...........ေက်ာ္ၾကားစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား ။ လိုဦးမလား။
ငါ.......... စားဝတ္ေနေရး ပူစရာမလိုေတာ့ဘူး။ အလုပ္ လုပ္ရဦးမွာလား။ လုပ္ရဦးမွာလား။
ငါ့.......... အတၱကို ၾကီးသထက္ၾကီးေအာင္ ေမြးျမဴစရာမလုိေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား။
င့ါ.......... ကဲ့ရဲ ႔သူေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြလုိဦးမလား..........။ လိုဦးမလား..................။
ငါ............မတပ္မက္ေတာ့ဘူး။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား လိုဦးမလား။
ငါ........... လူေသတစ္ေယာက္................။ အလုပ္ေတြ လိုဦးမလား။။။။။။ လုိဦးမလား.............။
လူေသတစ္ေယာက္မွာ အလုပ္ဆိုတာ ရွိဦးမွာလား.....ရွိဦးမွာလား......................။
ဒီလိုနဲ႔ ငါ... တစ္..ျဖည္း...ျဖည္း... ပုပ္.....သိုး.........ေဆြး..............ေျမ့....................မွဳန္...........................မႊား................................လြင့္......................................................ျပယ္.................................................ေပ်ာက္...................................................ကြယ္...သြား......................................................................................။ ။
No comments:
Post a Comment